Horizon

Vreemde AI
Hoewel het spel uiteraard nog in bètafase verkeert, is de AI momenteel niet om over naar huis te schrijven. Hoewel de AI af en toe best logische en zinnige keuzes maakt, zijn ze af en toe ook volstrekt maniakaal. Zo ging één buitenaards ras volledig door het lint toen ik hen voor het eerst tegenkwam middels een verkenner die ik hun kant had opgestuurd, en zij stuurden meteen meer dan honderd ruimteschepen mijn kant op. Hoewel ik over een Mothership en enkele Cruisers beschikte, werden deze meteen in de pan gehakt en mijn planeten verwoest. Ik had enkele andere rassen waarmee ik inmiddels een alliantie mee had gesloten gevraagd om hulp, en hoewel zij niet mijn planeten verdedigden zoals gevraagd, boden zij me wel een nieuwe planeet aan waardoor ik kon overleven.

Op een gegeven moment bood mijn ergste vijand een héél sterrenstelsel aan. Gewoon zomaar. Opdat we betere vriendjes zouden worden. Uiteraard vond ik dit een prachtig gebaar, en ik hoopte dat dit de weg zou openen voor vredesonderhandelingen. Ze wilden echter niets weten van vrede of een staakt-het-vuren, en inmiddels vielen ze ook de planeten aan die ze zojuist aan mij overhandigd hadden. Toen besloot ik de planeten maar terug te geven, en dit vonden ze een prachtig gebaar. Wederom wilden ze niks meer van vrede weten. Toen besloot ik het maar op te geven, want ik zat vast in een eindeloze spiraal van verhuizen van planeet naar planeet. De AI had zo'n grote overmacht dat ik nooit een vloot kon bouwen om ze te verslaan, en mijn bondgenoten deden niks anders dan mij steeds opnieuw onderdak aanbieden.

De schijn van uitgebreidheid
Naast het ontzettend grote heelal dat je kunt veroveren, biedt Horizon nog veel meer. Zo kun je onder andere je eigen schepen ontwerpen die je vervolgens ook kunt inzetten in de gedetailleerde gevechtsmodus. Het jammere is dat het eigen schepen ontwerpen niet zo heel boeiend is. Hoewel je spelenderwijs nieuwe en verbeterde technologieën ontwikkelt, komen deze ontwikkelingen neer op iets snellere scheepjes, die wapens hebben die ietsjes meer schade aanrichten. Ook zijn er maar vier verschillende schip-chassis, waardoor er amper verscheidenheid is: de Scout, het Transport, de Cruiser en het Mothership. Deze ontwerpen kun je vervolgens volledig naar eigen wensen aanpassen en volstoppen met nieuwe technologieën. Echter, de Scout en de Transport zijn vrij overbodig, en deze gebruik je alleen in de vroege fases van het spel. Hierdoor bestaat je vloot feitelijk alleen maar uit Cruisers, want Motherships zijn veel te duur om er veel van te hebben. Ook is het niet echt nodig om verschillende soorten Cruisers te bouwen, want de combat is niet dusdandig diepgaand dat je verschillende soorten schepen nodig hebt om succesvol te zijn, wat wel gebruikelijk is in veel strategy games.

Dan is er nog de combat zelf. Die is dusdanig slaapverwekkend en niet interessant dat ook de ontwikkelaars een optie hebben toegevoegd om alle combat automatisch te laten verlopen, waar ik dan ook regelmatig gebruik van maakte. De combat wordt altijd 'geresolved' zodra de speler op Next Turn klikt, en biedt de speler de mogelijkheid om zijn schepen één voor één te besturen. Vervolgens kun je je scheepjes bewegen en schieten op de andere scheepjes. Ook is het mogelijk om andere schepen te enteren. Zeker als je over meer dan een paar schepen beschikt wordt het een nogal slaapverwekkende aangelegenheid die absoluut niet spectaculair of spannend is.

Conclusie
Ondanks dat het idee achter Horizon sterk is, is de uitvoering vrij matig. Hoewel het doel is om het universum te veroveren, ben je vooral veel tijd kwijt met friemelen in de interface om dingen gedaan te krijgen. Vervolgens zit je ontzettend lang te wachten tot er iets spannends gebeurt. Je kunt uren spelen zonder ook maar iets interessants mee te maken. Het spel lijkt uitgebreid en dynamisch door de mogelijkheid van het ontwerpen van eigen schepen, maar dit blijkt reuze mee te vallen. Ook de combat is niet om over naar huis te schrijven, waardoor de meeste spelers gewoon voor de 'auto'-optie zullen kiezen. Daarnaast zijn de graphics en interface van bedroevend niveau, en ontbreken veel animaties. Nou boeien graphics niet echt bij dit soort spellen, en volstaan meestal simpele, maar mooie graphics. Deze game is er toch voor gegaan om 3D graphics in te zetten, alleen deze zijn gewoon slecht uitgewerkt met ontzettend simpele textures.

Als je houdt van totaal niet spannende, langdradige games met de schijn van diepgang, en je niet stoort aan AI-glitches en lelijke graphics, dan is deze echt een aanrader. Wil je liever een leuke, spannende 4X-game met wél veel diepgang spelen, neem dan eens een kijkje bij StarDrive, Endless Space (2), Sins of a Solar Empire of oude klassiekers zoals Masters of Orion, want deze game brengt niets nieuws in een lelijk jasje.