De valse hoop van Extinction Rebellion
Iedere dag weer zit ik naar die zielige beelden van het journaal te kijken waar XR figuren worden weggereden op platte karretjes. De politie sjouwt zich een letterlijke breuk aan de eigenwijze actievoerders op de A12. Het is niet alleen de A12, overal in de wereld is een super bewuste groep milieubroeders en -zusters plotseling actie gaan voeren op snelwegen en andere wegen. Ze waren altijd al actie aan het voeren maar nooit via afsluiten van wegen. In het begin wachtten getroffen automobilisten nog, maar nu zijn er steeds meer filmpjes op bijvoorbeeld YouTube waarbij de actievoerders vaak hardhandig verwijderd worden. Ze worden letterlijk van de weg afgereden.
Wat ze willen is dat de miljarden aan brandstofsubsidies naar grote ondernemingen gestopt worden. Nu willen ze dat al jaren, maar de kapitalistische wereldwijde bolwerken verhinderen dit consequent. Ook al zouden deze subsidies nu stoppen dan berekenen deze kapitalisten het direct door aan de consument, want de winsten moeten altijd hoger, ieder jaar weer en gratis geld van de overheden is een sterk hulpmiddel. Ik voorspel dat de burgerlijke ongehoorzaamheid van XR-leden geen invloed zal hebben op beleidsmakers zoals bijvoorbeeld Dilan Yeşilgöz (Minister van Justitie en Veiligheid). Ook zij stelt dat ze hun zaak eerder kwaad doen dan dat er geluisterd gaat worden.
XR roept op tot burgerlijke ongehoorzaamheid: het doel heiligt de middelen. Zijn het nu, of worden het uitgekotste voorvechters van het reeds verziekte klimaat door de mens? Of zijn het gewoon irritante werkelozen veelal met dreadlocks en kapotte veelkleurige en slecht aan elkaar genaaide kleding? Het begint erop te lijken dat de bestaande macht niet meer erkend wordt als een macht die ‘hun problemen’ kan oplossen. Ik krijg serieus jeuk van deze gasten en ik kan maar niet duiden waarom. Die doordrammerigheid, het absolute weten van deze mensen. Ik weet niet wat ik zou doen wanneer ik een examen of sollicitatie-gesprek zou hebben in Den Haag en die gasten liggen als een stel randdebielen op de A12. Gasgeven lijkt voor steeds meer automobilisten een realistische optie en steeds meer mensen doen het ook.
Persoonlijk is een heldere kijk een beetje verziekt door de columns van Leon de Winter en andere schrijvers die de filosofie en daaraan verbonden doelstellingen van actievoerders zoals XR met de grond gelijkmaken. De aarde heeft zich door de vele eeuwen heen altijd al klimatologisch wispelturig gedragen. De utopisten denken dat wat wij hier in Nederland doen echt zin heeft. Met achtentwintig miljard euro denken sommigen dat we hiermee het eerste verschil kunnen maken, het is een gotspe! Rusland, Amerika, China, zij geven er weinig tot geen moer om. Daar komt bij dat een van de grootste vervuilers, Amerika, straks weer een president krijgt die ze verdienen en die milieudefensie ziet als een serieuze bedreiging. Hij zal zijn decreten weer ondertekenen die alles op milieugebied weer 30 jaar naar achteren zetten. We zijn overgeleverd aan een stel autocraten zonder geweten en zonder enige compassie.
