Nederland emigreert!

Veel reislustige Nederlanders bezochten van het weekend de Emigratiebeurs. Vorig jaar zo’n 190.000 vertrekkers en dit jaar zal dat aantal ongetwijfeld weer hoger zijn zoals alle voorgaande jaren. Regen, klimaat prikkelingen, de instroom van kanslozen die ons op den duur ook kansloos zullen maken zijn vaak redenen ons land voorgoed te verlaten. We hebben nu al tekort aan alles voor deze vluchtelingen: huizen, taalcoaches enz. enz. Ik vergeet nog even wat ze kosten: miljarden inmiddels en dat wordt ieder jaar opgehoogd. Er zijn een heleboel verschillende redenen om voorgoed uit dit prachtige klotelandje te vertrekken. ‘Klotelandje?’ Ik vind van wel en als ik niet zo verdomde oud was en mijn twee dochters ook wat meer globetrotters waren was ik ook al weggeweest.

Er spelen grote zaken wanneer je besluit uit Nederland te vertrekken. Het is niet alleen de nieuwe cultuur en taal die je je eigen moet maken en het liefst voordat je er gaat wonen. Nee, het zijn ook je vrienden en familie die je achterlaat. Ze zullen niet meer iedere maand voor je stoep staan, heimwee wel. Er zijn ook veel terugkeerders want het is weliswaar een ‘klotelandje’ maar het is wel —ons— klotelandje! Weer terug naar het oeverloze geouwehoer van XR en hun beetje dommige bezettingen van wegen, met name de A12. Nog nooit iets bijgedragen aan de maatschappij maar wel demonstreren tegen subsidies voor grote bedrijven m.b.t. fossiele brandstoffen. De alternatieve kleding verraadt de doorworsteling van rommelmarkten. Hun mindset minimaliseert de synapsen in hun brein die nodig zijn om te relativeren. En dan krijg je ook nog te maken met de woningschaarste bij terugkeer, kortom: een hel als je terugkomt.

Waarom gaan ze echt? In mijn beleving zijn ook de dagelijks getoonde beelden van aankomende asielzoekers die nergens meer terecht kunnen en die maar blijven komen. We willen sociaal zijn! Maar we staan volkomen machteloos tegen de tsunami van mensen die het beter willen hebben dan in hun eigen land. Er worden niet voldoende huizen gebouwd, jouw en mijn kinderen moeten langer wachten en worden zo op achterstand gezet in hun leven. Alleen de rijke families kunnen doorleven zoals ze gewend waren door hun kinderen jubeltonnetjes te geven. het begint ook hier een beetje een geestelijk armoedige samenleving te worden.

In Nederland wonen veel mensen die in hun linkse narratief leven: we kunnen het altijd aan er is ruimte en liefde genoeg. We zijn het ‘beste jongetje’ in de klas (Europa) dat altijd vooraan wil zitten met een altijd volle luier die niet verschoond wordt (We lossen niks echt op!). De zure lucht dringt steeds meer door en vergalt het wonen hier.