Jack Reacher
Jack Reacher is een actiethriller gebaseerd op de boekenserie van Lee Child rondom het gelijknamige personage. Op papier een redelijk standaard verhaaltje over een redelijke standaardheld. Toch heeft Jack Reacher iets wat de meeste gelijksoortige films niet hebben: de aanwezigheid van superster Tom Cruise. Maar is dat genoeg om de film uit de middelmatigheid te trekken?
Op klaarlichte dag worden vijf mensen, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, vermoord door een scherpschutter. Het bewijs wat gevonden wordt op de plaats delict leidt al snel naar een verdachte: oorlogsveteraan James Barr. In plaats van te bekennen, schrijft Barr drie woorden op een papiertje: "Get Jack Reacher". Deze eveneens ex-militair, die in het verleden gold als de beste militair onderzoeker, is echter onvindbaar. Totdat Reacher zichzelf aanbiedt. Hij komt om zich te verzekeren van de veroordeling van Barr, met wie hij een appeltje te schillen heeft, maar raakt al gauw overtuigd van diens onschuld. Dan blijkt alles een stuk complexer te zijn dan zelfs Reacher dacht.
Zoals gezegd, het verhaal is niet nieuw of opzienbarend. Er zijn legio thrillers waarbij de hoofdpersoon steeds verder gaat in het bewijzen van de onschuld van een ander. Wat dat betreft scoort Jack Reacher geen originaliteitspunten. Ook de verhaalelementen tikken netjes de vakjes in de clichébingo aan. En het mysterie, ook al zijn er genoeg wendingen, is uiteindelijk niet moeilijk te ontrafelen. Daardoor lijken de deductievaardigheden van Reacher minder indrukwekkend en vraag je jezelf regelmatig af waarom de politie sommige conclusies in eerste instantie zelf al niet meteen getrokken hadden. Schrijver en regisseur Christopher McQuarrie schreef destijds met The Usual Suspects een intelligenter mysterie.
Dat was het slechte nieuws, want Jack Reacher is helemaal geen slechte film geworden, ondanks het matige verhaal. De regie is dik voor elkaar. McQuarrie weet het verhaal goed op te bouwen, met een zeer goed verteltempo. Hierdoor voelt de film met ruim twee uur speelduur toch niet te lang. De actiescènes zijn goed en overzichtelijk in beeld gebracht en zijn een welkome afwisseling met de CGI-overladen producties van tegenwoordig.
Het acteerwerk is solide. Voordat deze film uitkwam was er veel kritiek op de casting van Tom Cruise. In de boeken is Reacher namelijk een twee meter lange spierbundel met blond haar, vierkante kaak en felblauwe ogen. Toch weet Cruise het personage intens neer te zetten, maar hem wel sympathiek te houden met wat droge humor. Hij draagt de film met verve. De bijrolspelers daarnaast doen hun werk ook prima. Rosamund Pike als Barrs advocate geeft de film wat hart en oudgedienden Robert Duvall en Richard Jenkins leveren ambachtelijk werk af, al hebben ze beide weinig screentijd. En dan is daar Werner Herzog, die eigenlijk bekender is als regisseur dan als acteur. Hij zet echter een ijzingwekkende slechterik neer.
Conclusie
Dankzij de goede vertolkingen en dito regie, is Jack Reacher een hele aardige film geworden. Hij zal niet de boeken ingaan als meesterwerk, of als mijlpaal in de filmgeschiedenis. Wat overblijft is een fijne actiefilm, niet meer en niet minder.
