Lord of the Rings: Battle for Middle Earth II
Nu is een belangrijk aspect van een strategie-game de strategie, klinkt logisch natuurlijk, maar bij een aantal RTS-games van tegenwoordig blijft het simpelweg legertje pompen en vijandje rushen. Battle for Middle Earth II heeft dit probleem ook, maar niet in heel extreme mate. Natuurlijk werkt het als je een flink leger op poten zet en de vijand te lijf gaat, maar het is erg handig om te leren welke troepen waartegen effectief zijn en waartegen absoluut niet. Die effecten hiervan zijn namelijk vrij stevig. Zo zal een bataljon warriors volledig onder de voet gelopen worden door een charge van een vijandige cavalerie en blijft er weinig van over. Zet je aan de andere kant snel je bataljon pikemen naar voren op het moment van de charge, dan zullen ze niet alleen niet onder de voet gelopen worden, maar ze zullen de vijandelijke aanval bijna moeiteloos afslaan.
Een ander aspect in veel strategie-games is het micromanagement. Resources verzamelen om daarmee je troepen te bouwen. Upgrades uitvoeren op gebouwen en troepen, opdat deze beter beschermd zijn en beter vechten. Science verder helpen, opdat je de beschikking krijgt over sterkere wapens. Battle for Middle Earth II bevat ook dit niet helemaal. Ja, je kunt je troepen en gebouwen sterker maken, maar dit is vrij beperkt. Je kunt je units één upgrade geven op aanval en één op verdediging. Hiervoor zul je wel eerst je gebouwen moeten verbeteren. Door deze upgrades zal het productieproces van units ook wat versnellen. Andere gebouwen als bijvoorbeeld muren en forten kun je extra beschermingstorens geven of een poort (in het geval van de muur).
Waar ik me persoonlijk de afgelopen jaren bij EA games wel eens flink aan heb kunnen ergeren was de vrij lage moeilijkheidsgraad in de games. Games als Red Alert 2 en Command & Conquer Generals kon ik op hard eigenlijk al vrij moeiteloos uitspelen. Dit lijkt met Battle for Middle Earth II flink verholpen. Op easy is de game uiteraard nog erg makkelijk, maar op normal biedt de game al enige uitdaging en op hard is de game nog verrassend pittig. Het is geen Ninja Gaiden, gelukkig, maar de AI gaat beduidend slimmer spelen. Helaas word de game ook moeilijker gemaakt, doordat je troepen simpelweg sneller doodgaan in plaats van dat echt puur de AI sterker wordt.
Grafisch is Battle for Middle Earth II onderhoudend. Het ziet er niet fantastisch uit, maar je krijgt wel een redelijke lading troepen op je scherm te zien. In dit laatste schuilen maarliefst twee kleine problemen. Allereerst kun je wel eens overzicht verliezen en dat is vrij lastig te compenseren met de Xbox 360-controller, dan merk je toch dat een muis net wat exacter is. Het andere probleem is dat de game nog wel eens framedrops wil gaan vertonen. Zeker als er dik 500 soldaten op het scherm verschijnen gaat dit niet altijd even soepel. Hierbij hoef je overigens niet te denken aan framerates van twee FPS, maar het zakt nog wel eens terug naar twintig.