Haunting Ground
Resident Evil is bekend om haar schrikeffecten en stiekem ben ik blij dat Haunting Ground daar niet om draait. Schrikken is eigenlijk helemaal niet leuk, maar vaak proeft het toch naar meer. Nee, Haunting Ground draait alleen maar om spanning en sfeer. Werkelijk het hele spel word je achterna gezeten door rondlopende figuren als Debilitas, Daniella en later nog veel meer gespuis. Ze lopen gewoon in de gebieden waar jij ook kunt komen!
Het is doodeng als er een vijand achter je aan rent, maar voordat het zover is gaat er een hele tirade aan vooraf. Als de kust veilig is hoor je de onheilspellende achtergrondmuziek die je ironisch genoeg een veilig gevoel geeft. Zodra er een vijand in de buurt is stopt de muziek; de speler moet nu beslissen wat hij of zij gaat doen. Terugrennen of doorlopen? Het kan ook zo zijn dat als je gaat rennen je jezelf juist verraadt. Het beste is om je zo snel mogelijk naar een veilige plek te begeven in de buurt, dat hoeft niet eens onder een bed, achter de gordijnen of in een badkuip te zijn, maar gewoon in de omgeving zelf, bijvoorbeeld achter een hoekje. Als je daar bukt springt de camera over naar de vijand zodat je kunt zien welke richting deze gaat oplopen. Deze methode om de vijand in de gaten te houden werkt alleen als hij of zij in de buurt is, niet als de kust veilig is. Bovendien is de kans evengoed groot dat Hewie je verraadt met zijn geblaf, maar het is soms wel een poging waard.
<\/center>Later in het spel wordt dit echt geweldig spannend. Zo krijg je op een bepaald punt een niet nader te noemen persoon achter je aan die alle deuren sluit terwijl hij of zij jou zoekt. Als hij of zij jou eenmaal vindt wordt het dus lastiger om snel weg te komen. Sommige deuren kun je dan gelukkig nog opentrappen, maar dat hangt af van welke richting de deur open en dicht kan. Als een deur naar jou toe opengemaakt moet worden kun je deze dus niet opentrappen. Eenmaal met een vijand op de hielen kun je sommige deuren in het gezicht van de vijand ook weer dichttrappen. Dat geeft je een tijdwinst.
Vijanden kunnen je paniekmeter omhoog doen gaan. Je merkt dat je in paniek bent als het scherm af en toe flikkert. Je moet dan een kalmeringsmiddel gebruiken of even rustig ergens afwachten tot het effect verdwijnt. Als je daar de kans niet voor krijgt neemt de paniek en de daarbij horende effecten toe. Fiona zal uit zichzelf gaan rennen en overal waar ze tegen opbotst doet haar struikelen. Ze struikelt sowieso al tijdens het rennen en je zult haar regelmatig over de vloer zien schuiven. Als de paniekmeter zijn optimale hoogte bereikt heeft staat het beeld stil, hoor je een keiharde gil en is het echt onduidelijk waar je precies heen moet rennen. Het einde lijkt vaak nabij en als je eenmaal in deze staat op de grond valt komt Fiona tijdelijk niet meer overeind. Je kunt beter voorkomen dat je ooit in deze situatie terecht komt, want je overlevingskansen zijn tijdelijk nihil.
Eén van de meest lugubere ervaringen die je kunt krijgen in het spel is toch wel het feit dat nota bene de vijand op jouw verstopplaatsen gaat zitten. Brrr, je moet sowieso niet op de verstopplaatsen vertrouwen. Na drie keer op een bepaalde plaats gezeten te hebben weet de vijand je te vinden. Op den duur houd je geen plekken meer over en zul je moeten vechten. Het vechten met Hewie is best te doen en het meest verstandige is om de vijand naar Fiona toe te lokken om vervolgens met Hewie in zijn rug aan te vallen. Dit doet de meeste schade. Na verloop van tijd raakt de vijand geďrriteerd door de pijn en komt nóg sneller achter je aan. Eng, eng en nog eens eng. Maar schrikken? Nooit, en dat maakt het spel des te leuker om te spelen.
<\/center>Geniale zet van Capcom is ook dat de muziek waar je juist op vertrouwt als het veilig is, zodanig verandert dat je constant twijfelt tijdens het spelen. De muziek krijgt later in het spel bijvoorbeeld stiltes zodat je gaat denken dat er een vijand in de buurt is.
Doel
Het doel van het spel is natuurlijk om te ontsnappen uit het kasteel en om uit te vinden wat er precies gebeurd is na het ongeluk. Haunting Ground biedt de speler Resident Evil-achtige puzzels, van zeer simpele tot zeer onlogische puzzels. In het begin ga je in een sneltreinvaart door het spel heen, maar later kom je regelmatig vast te zitten. Nu is dit geen ramp, alleen is het wel irritant als je een moeilijke puzzel probeert op te lossen en je constant op de hielen gezeten wordt door een vijand. Dit rekt vaak tientallen minuten en die rekking gaat als tijdsverspilling aanvoelen. Toch is het niet zó erg dat je stopt met spelen, maar het kan wel degelijk irriteren. Aan de andere kant is het ook zo dat zodra je de tot voor kort onmogelijke puzzel eenmaal hebt opgelost, de voldoening des te groter is.
Naast puzzels zul je ook regelmatig belangrijke papieren vinden, een soort tutorials. Niet lang na het vinden ervan word je erop getest, zoals het besturen van de hond of het verstoppen voor vijanden. Naast papieren zijn er door het hele spel ook vazen te vinden die je kapot kunt trappen. Vaak zitten hier chemische middeltjes in om jezelf mee te verdedigen of herstellen. Verderop in het spel kom je een machine tegen waar je met behulp van bepaalde medaillons dit soort chemische middeltjes kunt maken.
