Westerborkpad - In het spoor van de Jodenvervolging
18. Etappe 15: Station Nunspeet - Station 't Harde
Drie maal is scheepsrecht: de vorige twee etappes liepen Heywoodu en ik elkaar mis, doordat hij aan het werk was. Eenmaal onderweg naar Nunspeet (ik had me lichtelijk verslapen) schreef hij in m'n kladbloktopic op het forum (achter de schermen): "Ga je een extra lang rondje hardlopen, met al 18km in de benen van woensdag, speciaal om zo op hopelijk de goede tijd een stukje Westerborkpad mee te pakken.... is er geen wandelende FOK!trui te bekennen, helemaal niks 
". Afgesproken dat hij me bij het station zou opwachten, en vervolgens zijn we koffie gaan drinken. Goed gesprek gehad, waarna hij me terug bracht naar het station en ik mijn route richting 't Harde kon vervolgen.
Eerst lopen we een stuk Nunspeet in, richting een park waar een monument staat voor de gesneuvelden in de oorlog (Foto 1 tot en met 3). Al snel lopen we Nunspeet uit, richting het Belvederebos (Foto 4 tot en met 6). Door het bos heen, langs een IVN Bijentuin (Foto 7) door het bos (Foto 8 tot en met 10) richting de zandverstuiving Doornspijk.
Onderweg kwam ik nog een merkwaardig bouwwerk tegen (Foto 11). Het gebouw intrigeerde me, en ik besloot wat informatie op te vragen. Het is volgens de archieven gebouwd in 1850, heeft de status van gemeentemonument en heeft op dit moment een woonfuctie. Ik kan me alleen slecht voorstellen dat iemand hier in zou kunnen wonen, maar dat terzijde.
We lopen verder, en wat loopt die zandverstuiving, met alle respect, ontzettend k*t! (Foto 12 en 13). We lopen verder richting 't Harde (Foto 14). In de bossen wachtte me nog een flinke verrassing, want ik kwam een vrouw tegen die mij onderzoekend aankeek, en toen zei: "Jij bent toch Monique??" Ik moet behoorlijk vreemd gekeken hebben. Ik loop, ruim honderd kilometer van huis en haard verwijderd, in the fucking middle of nowhere, ik ken hier niemand: hoe wist die vrouw wie ik was?? Dat raadsel loste ze heel snel op: het bleek een oud-klasgenootje van de middelbare school in Capelle aan den IJssel te zijn. We zijn wel bevriend op Facebook, maar zo heel gek vaak kijk ik daar niet meer, dus ik had haar niet herkend. Zij mij dus wel. Na een kort gesprekje, waarbij ik uitlegde waar ik mee bezig was, ging ik in rap tempo door naar het station, waar ik voor vier uur wilde zijn. Ik kwam onderweg nog een toepasselijke spreuk tegen: 'Tel je zegeningen' (Foto 15 en 16).
Eenmaal op het op het station dacht ik na over de spreuk en besefte dat ik dankbaar ben dat ik de vrijheid bezit om deze bezinningstocht te kunnen lopen.
Lengte van deze etappe: volgens Wandelnet 11,2 kilometer, volgens mijn GPS 13,6 kilometer.
Westerborkpad - Etappe 15 (1) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (2) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (3) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (4) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (5) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (6) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (7) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (8) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (9) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (10) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (11) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (12) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (13) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (14) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (15) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (16) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (17) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 15 (18) (Foto: FOK!)
