Westerborkpad - In het spoor van de Jodenvervolging
23. Etappe 20: Zwolle - Lichtmis
In eerste instantie was het mijn bedoeling om vanaf Zwolle in één ruk door te lopen naar Meppel (dus etappe 20, 21 en 22 te combineren) maar door het coronavirus had ik te lang thuis gezeten waardoor 30 km aaneengesloten net even te hoog gegrepen was. Juist op het moment dat ik met mezelf in de knoop zat hoe dit nu op te lossen, omdat ik weiger een bus te nemen als dat niet noodzakelijk is, bood collega RvLaak uitkomst.
Hij appte me met de vraag wanneer ik in Lichtmis zou zijn, want dan kon hij me wel ophalen en even op het station afzetten. Ik gooide m’n planning om en op een zonnige zondagochtend vertrok ik vol goede moed richting station Zwolle. Eenmaal in Zwolle aangekomen trof ik een enorme bouwput aan. (Foto 1). Allereerst liep ik langs een bijzondere bronzen (?) plaat waarop de kern van Zwolle is aangebracht met de spreuk: 'De toekomst heeft een lang verleden.' (Foto 2). Iets om over na te denken ...
Door naar de Sassenpoort (Foto 3, 4 & 5) om vervolgens bij de synagoge aan te komen. Hier is een gedenkplaat aangebracht voor de gevallen Joden. (Je moet wel even achterom kijken, anders loop je er zo aan voorbij) (Foto's 6, 7 & 8). Hierna komen we door een prachtig park, waar ook een standbeeld is geplaatst voor de slachtoffers van de oorlog. (Foto 9, 10 & 11. Foto 9 is ietwat ongelukkig genomen, maar er staat dus: "Gedenkt het leed - Maar niet om stil te staan | Gedenkt de Schande - Maar om voort te gaan."
Via de vele bruggen die Zwolle rijk is voert de tocht langzaam richting de rand van Zwolle. (Foto 12, 13 & 14). Ik was pas drie kilometer onderweg toen ik een licht ongemakkelijk gevoel kreeg en behoorlijk nodig naar het toilet moest. Op dat moment kwam ik er achter dat ik ongesteld was geworden. En waar ik normaal gesproken altijd in een zwarte trainingsbroek loop, had ik voor de verandering vandaag een lichte afgeknipte uitgekozen omdat het warm was. Nou heeft FOK! me al vaker door lastige situaties heen gesleept, en ook dit keer was dat het geval. Ik ga namelijk nooit zonder m’n crewvest van huis, zo ook vandaag, ook al was het warm en had ik hem om mijn middel geknoopt. Dat was mijn redding, er viel niets te zien!
Ik stond nu voor de keuze: de route afbreken en naar huis gaan, of een noodoplossing zoeken en doorlopen. Nou staat opgeven niet in mijn woordenboek en daarbij: de Joden die op transport werden gezet hadden het ongemakkelijker dan ik in deze situatie. Doorlopen was voor mij dus eigenlijk de enige optie. Even snel overleggen met RvLaak deed me besluiten om even van de route af te wijken, bij een lokale Spar maandverband te halen en daar van het toilet gebruik te maken om me te fatsoeneren. Dat mocht gelukkig, bij hoge uitzondering, want in de huidige crisis zijn dat soort voorzieningen alleen voor het personeel toegankelijk. Gelukkig begreep de manager na een korte uitleg ook wel dat ik moeilijk buiten m’n broek omlaag kon trekken om er een maandverbandje in te prakken.
Enfin, opgeknapt liep ik verder. Eenmaal terug op de route kwam ik nog langs oliemolen de Passiebloem waar molenaars nog olie op authentieke wijze uit lijnzaad slaan. Dit wordt dan ook een wel een 'olieslagerij' genoemd. (Foto 15) Ook zie je op een gegeven moment het stadion van PEC Zwolle nog aan je rechterhand liggen (Foto 16). Hierna loop je rustig Zwolle uit langs een kunstwerk (17) via het Vegtlusterbos (Foto 18) en alweer een brug (Foto 19: had ik al eens verteld dat ik een ontzettende rothekel heb aan bruggen omdat ik aan hoogtevrees lijd? Nee? Dan bij deze). Als je daar trek in hebt, kun je op dit punt nog even bij de IKEA iets te drinken halen of een softijsje eten. Of een gratis kop koffie als je een klantenkaart hebt. (Foto 20).
Eenmaal de IKEA voorbij valt er weinig meer te zien; je loopt door uitgestrekte landerijen richting Lichtmis. (Foto 21 en 22) Toen ik bijna in Lichtmis was aangekomen, zag ik in een sloot nog wel wat donkerblauwe vaten slingeren, waarvan ik de inhoud toch niet helemaal vertrouwde. Ik heb er dan ook maar geen slokje van genomen ondanks dat ik dorst had en m’n water op was. Wel heb ik de politie een mailtje met foto en locatie gestuurd, zodat zij het verder konden uitzoeken. (Foto 23)
Eenmaal in Lichtmis aangekomen stonden RvLaak en zijn vrouw me al op te wachten, met schone kleding. (Foto 24: redding in zicht!) Nadat we wat te drinken besteld hadden, ben ik naar het toilet gesneakt om me om te kleden. Gelukkig hebben zijn vrouw en ik zo’n beetje dezelfde maat, dus de korte spijkerbroek die ze had uitgezocht voor me paste prima. Hierna brachten ze me terug naar station Zwolle en kon ik aan mijn reis naar huis beginnen. (Foto 25). Moe, maar voldaan en blij dat ik weer kon wandelen, ben ik terug naar huis gegaan. Dit avontuur zal me nog lang bijblijven, en anders zal ik er wel aan herinnerd worden door mijn collega's, vrees ik.
Westerborkpad - Etappe 20 (1) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (2) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (3) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (4) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (5) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (6) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (7) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (8) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (9) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (10) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (11) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (12) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (13) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (14) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (15) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (16) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (17) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (18) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (19) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (20) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (21) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (22) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (23) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (24) (Foto: FOK!)
Westerborkpad - Etappe 20 (25) (Foto: FOK!)
