Ghostbusters
De game speelt over het algemeen zoals je van een third person shooter mag verwachten. De camera werkt soms niet echt mee, maar dat is niet onoverkomelijk. Je krijgt in het begin alleen de standaard proton-stream als wapen, maar naar gelang de game verder komt, krijg je steeds meer soorten wapens op je protonpack gemonteerd die ieder een primaire en secundaire vuurmodus hebben. Deze activeer je door op L2 of R2 te drukken, je schakelt tussen de vier verschillende wapens door op de d-pad te drukken. Hierdoor houdt de game een lekker tempo vast.Uiteraard is alleen schieten niet genoeg in Ghostbusters. Sommige geesten moeten immers ook gevangen worden. Met één druk op de knop leg je je spokenval neer en door L1 vast te houden terwijl je je protonenstraal vuurt activeer je de \\\"capturestream\\\", waarna het de bedoeling is de geest uit te putten en in de val te krijgen. Dit uitputten werkt net als bij vissen: observeer waar de geest heen wil en beweeg de straal in de tegenovergestelde richting. Je hebt hierbij keuze uit twee bedieningsmethoden: met het rechter pookje en de Sixaxis. Met het pookje werkt op zich prima, maar met de Sixaxis werkt het net even iets fijner en preciezer. Behalve heen en weer bewegen kun je ook een flinke ruk aan je capturestream geven, waardoor de geest tegen een muur, het plafond of de vloer geslagen wordt en sneller uitgeput raakt. Je kan deze ruk echter pas geven als je de geest lang genoeg vast gehouden hebt.
Grafisch is Ghostbusters op zich best indrukwekkend. De personages lijken op hun acterende tegenhangers en de omgevingen zijn vrij gedetailleerd. De effecten die gebruikt worden om de geesten weer te geven zijn zelfs geweldig. Elke geest heeft een eigen karakter en het uiterlijk van de geesten past ook echt bij hun gedrag. Een speciale vermelding verdient de game voor het creëren van wezens die gemaakt zijn van verschillende losse voorwerpen, zoals een monster dat volledig uit boeken is opgebouwd. Terwijl je met deze wezens aan het vechten bent, worden deze voorwerpen vernietigd, maar zal het wezen nieuwe voorwerpen aantrekken om weer wat bescherming te krijgen.
Helaas heeft al dit grafische geweld nogal wat framedrops tot gevolg. Over het algemeen houdt de framerate goed stand, maar vooral in de bibliotheek waar veel boeken in het rond vliegen zeilt de framerate merkbaar omlaag. Gelukkig komen deze momenten nooit voor tijdens gevechten, maar vervelend is het wel.
Afgezien van het geweldige voice-acting, stelt de audio nogal teleur. De muziek had zeker beter gekund, deze is namelijk nergens memorabel of episch te noemen. Zelfs bij eindbazen komt er geen spanning in de muziek, wat wel een beetje afdoet aan de sfeer. De geluidseffecten zijn natuurgetrouw, voor zover je van natuurgetrouw kan spreken bij een game die draait om het jagen op en vangen van geesten. De protonpacks klinken net zoals in de film (vooral het opladen van de packs tovert nog altijd een grijns op mijn gezicht) en de geesten hebben allemaal een eigen assortiment geluiden die ze kunnen produceren.
Ondanks de korte speelduur van de single player careermode en het lineaire karakter van de game is deze modus absoluut de moeite waard. Het gebrek aan vrijheid in de game staat volledig in dienst van het verhaal, waardoor dit laatste het eerste meer dan compenseert, ook door de hoge kwaliteit van het script.
De game wint echter aan speelduur door de multiplayermode. Hierin ga je met maximaal drie anderen op spokenjacht. Je krijgt een aantal verschillende opdrachten, die variëren van het verslaan en overleven van zoveel mogelijk geesten tot het beschermen van PKE-disruptors terwijl deze opladen. Je moet dus samenwerken, maar er is ook een competitief element in verwerkt. Gevangen of verslagen geesten leveren namelijk geld op en de hoeveelheid geld bepaalt of je wint of niet. Ook in deze modus komt de snelle gameplay goed tot z\\\'n recht, mede dankzij het gebrek aan lag. Wel heeft de host een klein beetje voordeel, maar dit is verwaarloosbaar.
Het is jammer dat schakelen tussen multi- en singleplayer niet echt soepel gaat, het is alsof er een compleet andere game ingeladen moet worden. Het laden gaat over het algemeen in de game al niet snel, maar even snel een multiplayergame spelen zit er niet in. Wat nog vervelender is, is dat de game de controller vaak niet meer herkent na het schakelen tussen multi- en singleplayer. De enige remedie is dan de controller uit- en weer aanzetten. Erg jammer dat dit soort smetjes een verder prima game vervuilen.
