Party Review: Defqon 1
Aangekomen bij Almere Strand merken we dat het parkeren netjes geregeld was. De piek werd verwacht tussen 11.00 en 13.00, maar hier was bij de parkeerplaatsen niet zo heel veel van te merken. Bij de ingang daarentegen duurde het voor gewone bezoekers soms erg lang. De pers/guest ingang was een stuk rustiger. Buiten de piekuren had vrijwel niemand last van lange rijen, de gebruikelijke drukte om aan muntjes te komen of om naar de wc te gaan ontbrak op Defqon 1 helaas niet.
Blue - Hardstyle
Recht tegenover de ingang de blauwe tent. 's Morgens draaide hier Claudio Diva, Sunny D en DJ Zenith nemen het begin van de middag voor hun rekening. Wij pikten een stukje van Sunny D's set mee, de sfeer in Blue was op en top. Dat dit geen uitzondering was merkten we bij latere bezoeken, waar we Jimmy The Sound, DJ Isaac en Max B Grant ook voor een stuiterend publiek hoorden zorgen. Verder konden bezoekers nog genieten van Alpha Twins, Showtek, Activator en Pila.
Red - Hardstyle Open Air
Over het hele festivalterrein (soms zelfs in tenten, zoals achterin de Black tent) kon het geluid van het open air gedeelte worden gehoord. Scot Project begon de dag, waarna Daniele Mondello en vervolgens Charly Lownoise het overnamen. Terwijl wij rustig aan kwamen lopen vanaf Blue, deed Charly Lownoise zijn best om het publiek op te zwepen en eerlijk gezegd deed hij dat met succes. Later kwamen we nog terug voor Pavo, die net als Dana liet merken dat hij nog altijd weet wat hardstyle is. 's Avonds hield The Prophet de sfeer opperbest, gevolgd door een goede set van Super Marco May. De afsluiter van de dag was misschien wel hét optreden van Defqon 1. Technoboy sloot af, compleet met lasers en vuurwerk.
Black - Oldstyle/Hardcore
Door naar waar het allemaal begon: Black, oftewel de hardcore tent. Daar trapte Bounty Hunter af, gevolgd door een serie van Nederlands bekendste hardcore DJ's; Buzz Fuzz, Gizmo en Darkraver. De laatste twee hebben we meegemaakt, deze jongens zijn het echt nog niet verleerd. Het lijkt wel of alles wat ze doen prima is, het publiek smult van alles dat ze toegegooid krijgen.
De muziek is prima, de kwaliteit van het geluid in Black is minder. Waar je zou verwachten dat dit de tent zou zijn met de hardste bas, vonden we de bas eerder mager. Achterin de tent is de muziek te zacht en horen we muziek uit de Red area boven onze hardcore uit. Dat en het feit dat er altijd eikels zijn die hun handen niet thuis kunnen houden (de mensen die eigenlijk ook niet voor het feest komen als je het mij vraagt), waren de minpunten van Black. Later op de dag trakteerde Endymion ons op een snoeiharde set, Bass D & King Matthew, Promo, Nosferatu en Outblast completeerden de line-up.
Orange - Hardtrance
Op de één of andere manier hebben we het minst meegekregen van de Orange area, terwijl hier toch een aantal grote namen stonden (maar ja, waar niet?). 's Morgens begon bijvoorbeeld niemand minder dan Yves Deruyter, gevolgd door Tomcraft. Rank 1, Cosmic Gate en Marcel Woods volgen, van de laatste twee konden we een stuk meepikken en ook hier een enthousiast publiek. Later op de dag kon je nog kijken en luisteren naar Talla 2XLC, Marc La Cruz, JamX & De Leon en Bas & Ram.
Green - Techno
Techno is niet mijn favoriete harddance smaakje, maar gelukkig deelden een groot aantal andere mensen niet mijn smaak. De groene 'techno tunnel' bleef op een acceptabel niveau gevuld, het niveau van de muziek was zelfs meer dan acceptabel, zelfs voor een niet-liefhebber als ik.
De tunnel werd geopend met K.Cee, gevolgd door Pounding Grooves. Kleine stukjes hoorden we van Rino Cerrone, Johannes Heil en Jay Denham, waarvan de laatste mijn persoonlijke favoriet was. Xanno Gallois, Andreas Kemer, Kay D Smith en afsluitster Miss Djax hielden de bezoekers van Green in beweging.
Purple - Talent Area
Met zoveel goede muziek verspreid over het terrein, vond ik het moeilijk om een tijd in te plannen om in de Talent Area te gaan kijken. Gelukkig won mijn nieuwsgierigheid het en zijn we af en toe eens binnengelopen. Publiek genoeg, het niveau van de muziek vond ik wisselend. Dan weer draaide er iemand die naar mijn mening teveel stijlverschillen en breaks liet horen, dan weer iemand die net zo goed in één van de andere areas had kunnen draaien. Goed of niet, weer blijkt dat Nederland meer dan genoeg talent heeft.
