Film Review: Ice Age
Ice Age is een fantasie-wereld gebaseerd op de realiteit. Dit maakt de film ook bijzonder, zeker als je kijkt naar het gebruik van kleur in deze 'wereld'. De landschappen zijn gewoonweg verbazingwekkend. Op gebied van landschap en details werd er gebruik gemaakt van verschillende nieuwe belichtingssoftware. Zo heeft ieder plukje vacht of haar een eigen schaduw. De nuances zorgen voor een rijk en natuurlijk gevoel.
Chris Wedge, regisseur van de Oscar winnende animatiefilm Bunny, heeft ook hier weer een mooi resultaat weten neer te zetten. Hij, en het gehele Ice Age-team, wilden wel zoveel mogelijk het verhaal baseren op de werkelijkheid. Daarom werd onderzoek gedaan naar de ijstijd in het Amerikaanse Museum of Natural History in New York. Ze onderzochten botten van mammoeten, bestudeerden honderden boeken en vroegen advies aan paleontologen en archeologen.
Ook vroegen de wetenschappers Wedge een ander belangrijk iets: "Neem alle vrijheid die je maar wilt, maar zeg ons alsjeblieft dat er geen dinosaurussen in deze film voorkomen." Dinosaurussen zijn al eerder succesvol geweest, en dit thema is al meerdere keren compleet uitgemolken. Toch ging het niet om de dino's als zijnde vaker gebruikt, maar om het feit dat de dinosaurussen al 350 miljoen jaar eerder waren uitgestorven. Wedge verzekerde de wetenschappers geen dino's te laten meespelen in de film.
Zeker is dat het tijdperk van animatiefilms nog niet is afgelopen. Gelukkig maar, want animatie heeft de toekomst. Niet alleen in de animatiefilms zelf, maar ook in speelfilms.
