Sociaal exibitionisme 2.0

Er is een tijd geleden een bom ontploft in mijn leven. Gelukkig niet zo eentje met explosieven en vuur en zo. En ook niet zo'n gecompliceerd familieschandaal zoals bijvoorbeeld mijn kleine zusje die is vreemd gegaan met de zoon van mijn vader. Nee, niks van dat alles, wat er is ontploft is het aantal berichten op mijn telefoon. Ik heb niet de arrogantie dat dat komt doordat ik er recentelijk heel veel vrienden bij heb gekregen. De oorzaak is simpel: ik heb WhatsApp geïnstalleerd.

Sinds WhatsApp zijn intrede heeft gedaan in mijn vriendengroep, lijkt het erop dat iedereen die Twitter zo verafschuwde nu WhatsApp gebruikt als een soort Twitter-voor-besloten-groepen. Zo zit ik al sinds september vorig jaar in een “wat-doen-we-met-niewjaar”-groep, sinds nieuwjaar in een “miljoenen-idee”-groep, en sinds twee weken ook in een “alles-kan!!!1!11!!!!” groep.

Op willekeurige momenten grijpen mensen hun telefoon om de “in-crowd” snel het laatste nieuws te laten weten. Zo verklaart Geert op dinsdagnacht om drie-uur-tweeënveertig de liefde aan een of andere obscure “DJ Kassem Mosse”, en laat Jasper ons op donderdagochtend om elf-uur-negenendertig weten dat hij een “zeilboot gepoept” heeft. Vrijdag lijkt vaak een drukkere dag te zijn op WhatsApp. Zo stuurt Rob om negen-uur-achttien al een foto van een onfortuinlijke vent wiens voorvork tijdens het fietsen breekt. Op de foto is tot in detail te zien hoe zijn gezicht zich rond het voorwiel lijkt te vouwen als een zacht pakje roomboter om mijn hand (n.b.: wanneer ik 's zondags als een ninja op pakjes boter in sla).

Een bericht op WhatsApp lijkt ook nooit alleen te komen. Succesvolle berichten zijn die welke een stroom nieuwe berichten uitlokken. Zo volgt op de man-die-hard-valt een foto van een vrouw met borsten die uiteen lijken te spatten van de siliconen, waarop Ivo steevast de winnaar blijkt te zijn met variaties op het thema 'situaties-waar-je-je-niet-in-wil-bevinden'. Vroeger, toen de e-mail nog hoogtijdagen vierde in het onderlinge groepsgezwets, heeft hij zichzelf een plekje in de geschiedenis verzekerd door een afbeelding met de bestandsnaam 'vakantie_foto_frankrijk.jpg' rond te sturen. Bij opening van het bestand bleken onze ogen, die wij destijds toch al als “zeer doorgewinterd” zouden hebben bestempeld, opnieuw ontmaagd te worden. Een volledige uitleg zal ik jullie besparen, maar het had een hoog “poep-plas-stok-in-anus” gehalte.

Regelmatig hoor ik tegenwoordig mijn telefoon om aandacht smeken, waarop de boodschap vaak iets is als “132 berichten van 17 contacten”. De cijfers in het bijzonder hebben mij tot nieuwe realisaties geleid. Om te beginnen het aantal contacten. In mijn huidige leven zou ik het aantal sociale interacties die ik onderhoud als “gemiddeld” beschouwen. Dat er dus binnen anderhalf uur 17 mensen mij graag wat willen laten weten vond ik een redelijke verrassing. Bij nader onderzoek blijkt echter dat een heel aantal daarvan niet eens in mijn contactenlijst staat, maar simpelweg als telefoonnummer staat weergegeven. Zo bericht '061844999' mij: “supperdik diut!!”. Het onderwerp is mij volledig ontgaan. Isabel en enkele andere onbekende telefoonnummers blijken het volledig met hem/haar eens te zijn. Om mijn sociale leven niet te laten verloederen ben ook ík het dus af en toe volledig eens óf oneens, al naar gelang mijn eigen sfeertje.

Het aantal berichten (132) bracht mij tot de conclusie dat er een hiërarchie in de “belangrijkheid” van berichten is. Mensen kunnen je tegenwoordig op een veelvoud van manieren proberen te bereiken: Facebook, Twitter, sms, WhatsApp, en natuurlijk de ouwe trouwe telefoon. In deze berichten blijkt er in mijn hoofd een hiërarchie te zijn ontstaan die er (in volgorde van importantie) ongeveer zo uitziet:

• telefoongesprek

• privébericht via sms

• groeps-sms

• privébericht via WhatsApp

• privébericht op Facebook

• bericht op mijn Facebook Wall

• groeps-WhatsApp

• Twitter (ik heb geen account)

Conclusie: groepswhatsappberichten (neologisme?) lijken in mijn ogen weinig belangrijker informatie te bevatten dan de vijftig miljoen tweets die dagelijks de wereld in worden geschoten. Als je Hielke dus wil bereiken, probeer het dan eerst met een tweet, en als succes uitblijft (aanzienlijke kans), werk dan langzaam je weg omhoog in de hiërarchie.

Of kom gewoon eens gezellig langs, dat is zo veel leuker..!