Boek: William Poundstone - Ben jij slim genoeg om voor Google te werken?

William Poundstone heeft al veel populairwetenschappelijke boeken geschreven, en deze keer heeft hij de wetenschap van het solliciteren getackeld. Ben jij slim genoeg om voor Google te werken? gaat over de manier waarop grote bedrijven, in het bijzonder Google, tegenwoordig sollicitatiegesprekken voeren. Poundstone illustreert dit alles met voorbeelden van geniepige vragen en hersenbrekende raadsels die de interviewer kan gebruiken.


Het lijkt een beetje nutteloos om een boek dat gaat over solliciteren bij Google te reviewen voor een site als FOK!. Immers, wat hebben users die allemaal al vijf cijfers per maand verdienen aan tips om een andere baan te zoeken? Voor de mensen die zich dat afvragen, heb ik één troost: dit boek is nutteloos voor iedereen.

De raadsels waarmee het boek de interesse van de lezer probeert te prikkelen zijn cliché, lichtjes achterlijk of veel te moeilijk, en soms alle drie tegelijk. Poundstone varieert tussen vragen en oplossingen die een peuter met een half brein nog zou kunnen begrijpen tot vragen die onmogelijk zijn voor eenieder die niet intiem bekend is met een vakgebied. Daarbij komt nog dat er feitelijk verkeerde antwoorden gegeven worden, wat de auteur had kunnen weten als hij, oh wrede ironie, even gegoogled had.

Het informatieve gedeelte is ook weinig verhelderend. Er lijkt geen sprake te zijn van gedegen onderzoek, slechts van selectief citeren uit 'interessante' bronnen. Veel van de informatie mag als gekend beschouwd worden door iedereen die ooit de KIJK heeft gelezen. De tips die worden gegeven om het beter te doen tijdens een sollicitatiegesprek zijn zodanig vanzelfsprekend dat het me verbaast dat Poundstone denkt dat ze nog genoemd moeten worden.

Voor de literaire merites hoef je het boek ook niet op te pakken. De schrijver probeert Google als rode draad door het werk te laten lopen, maar doet dat op zo'n krampachtige manier dat het gaat irriteren. De humor valt het best te beschrijven als tenenkrommend. Tenslotte is het slecht vertaald, zowel taalkundig als cultureel. In Nederland spreken we van “achter de komma”, niet “rechts van de komma”, en howdy aan iedereen die de analogie 'het Annapolis van de lucht' begrijpt.

Kortom, mensen die op zoek zijn naar interessante hersenbrekers laten dit boek best links liggen. Mensen die op zoek zijn naar hulp met solliciteren laten het best ook links liggen. Alleen mensen die op zoek zijn naar een passief-agressief presentje voor die vervelende oom die alleen over z'n carrière kan praten zouden dit boek eens kunnen overwegen.