Boek: Judith Schalansky - De lessen van mevrouw Lohmark

Inge Lohmark is een biologiedocente uit een leeglopend stadje in Voor-Pommeren. Haar klas zit vol hormonale nietsnutten, de school waar ze lesgeeft wordt opgedoekt, haar dochter is uit haar leven verdwenen, en zij en haar man leven langs elkaar heen.

Het zal je wellicht opgevallen zijn dat waar normaal een samenvatting van het boek staat, nu slechts een karakterbeschrijving staat. Dat komt omdat De lessen van mevrouw Lohmark een boek zonder echte plot is. Centraal staat de innerlijke belevingswereld van hoofdpersoon Inge Lohmark.

Gelukkig beschikt schrijfster Judith Schalansky over een flinke dosis talent, want ze weet dit concept uitstekend uit te werken. De interne monoloog van Lohmark, die het grootste deel van het boek beslaat, verklaart stukje bij beetje Lohmark's leefwereld.

Lohmark wordt neergezet als een cynische, onbuigbare, doch ietwat onbeholpen persoon, die blind vertrouwt op de mechanistische werking van de wetten der natuur. Doordat alles bekeken wordt door Lohmark's ogen, worden de andere personages vaak wat eenzijdig en karikaturaal afgeschilderd. Dit zorgt ervoor dat het verhaal en het personage van Lohmark authenticiteit en meer nuance krijgen.

Ook met Schalansky's gevoel voor humor is niets mis. Je moet je niet verwachten aan platte dijenkletsers of vlijmscherpe satire, maar aan afgemeten humor, die voortdurend vlak onder het oppervlak sluimert en nergens te prominent wordt. Lohmark is soms erg bot en eenkennig, maar even vaak doet ze met haar 'biologenblik' observaties die maar wat dicht bij de realiteit komen.

Helaas doe ik met iedere review het boek tekort: De lessen van mevrouw Lohmark is een boek dat zich niet laat vangen in enkele regels. Om de volle diepte van het boek te begrijpen, zul je het moeten lezen. Gelukkig is het geen straf om het te lezen, want het is echt een ongemeen goed boek.