Resident Evil 4
Wanneer de speler een vijand tegenkomt kan hij zijn wapen richten met behulp van de rechterschouder-knop en met A vuurt hij. Een laser pointer geeft aan waar op gericht wordt. Indrukwekkend hierbij is dat het echt uitmaakt waar een vijand geraakt wordt. Een headshot zorgt er soms voor dat het hoofd van een vijand explodeert en een gericht schot in het been zal er toe leiden dat een vijand neervalt, hetgeen de speler een mooie kans biedt om erlangs te rennen met behulp van de B-knop.
<\/center>Naast een grote diversiteit aan “normale” vijanden komt de speler om de zoveel tijd zeer indrukwekkende eindbazen tegen. Ondanks de schijnbaar beperkte besturing (lopen, rennen, schieten, gebruik actieknop) zal toch voor elke eindbaas een eigen tactiek moeten worden toegepast. Elke eindbaas is een belevenis op zich en mijn mond viel dan ook regelmatig open bij het aanschouwen van zo’n monster.
Naast vechten zullen ook een aantal puzzels moeten worden opgelost. Deze volgen de klassieke traditie van Resident Evil en omvatten meestal het verzamelen van sleutels of andere zaken waarmee een deur naar een nieuw gebied kan worden opengemaakt. Soms moet ook, zoals bij Resident Evil 0 en ICO, worden samengewerkt met een ander personage. Overigens zijn de puzzels deze keer een stuk minder vervelend doordat er nauwelijks hoeft te worden teruggekeerd naar oude plaatsen (het zogenaamde backtracken). De speler gaat continu voorwaarts. Dit blijkt onder andere ook uit de structuur van het spel, niet langer is deze opgebouwd uit een groot gebied waarin steeds meer deuren worden opengemaakt. Deze keer bestaat het spel uit verschillende hoofdstukken die doorlopen moeten worden. Elk hoofdstuk correspondeert hierbij meestal met een bepaald gebied.
<\/center>Gelukkig komen er genoeg herkenbare zaken uit de Resident Evil-reeks terug, maar deze zijn net iets veranderd waardoor ze een stuk minder frustrerend zijn. Zo kan er nog steeds gesaved worden met behulp van een typemachine maar zijn er deze keer geen ink ribbons meer nodig. Ook moeten items nog steeds beheerd worden. Deze keer echter geen vervelende kisten maar een attachékoffer waarvoor uitbreidingen gekocht kunnen worden. Gekocht? Ja, gekocht. Nieuw is dat de speler handelaren tegenkomt bij wie spullen, wapens en upgrades gekocht kunnen worden. Het benodigde geld wordt onderweg verzameld.
Wat wel ten opzichte van vroeger is veranderd is de opbouw van de spanning. In vorige delen gebeurde er vaak lange tijd niks en kwamen de schrikreacties vooral door plotseling opduikende monsters. Nu is de spanning continu aanwezig. Dit vooral door de grote hordes vijanden die continu opduiken en het hoge tempo van het spel. Het spel voelt meer aan als een rollercoaster van spanning dan als een klassieke horror-film.
Samengevat kan gezegd worden dat Capcom door veel nieuwe gameplay-elementen te introduceren en bestaande zaken te verfijnen erin geslaagd is bijna alle ergernissen uit de vorige delen weg te nemen en met Resident Evil 4 een geweldige nieuwe uitdaging te bieden. Dit terwijl het toch onmiskenbaar aan blijft voelen als een Resident Evil-spel. Een knap staaltje werk waarvoor hulde!
