Interview: The Ataris
De keuze voor Astoria was niet geheel willekeurig. "We waren op tour in Oregon en vanwege de films die er waren opgenomen gingen we in Astoria kijken. Daar stond een watertoren, zo mooi uit te kijken over de haven. Ik nam er een foto van omdat het zo'n mooie toren was. De foto was zo leuk dat ik eraan dacht om hem te gebruiken voor het album, maar dan moest ik wel een betere foto hebben. Ik reed dus 25 uur terug, want ook het artwork voor het album moest af, terug naar Astoria. Daar aangekomen zag ik dat die toren, die er 87 jaar had gestaan, omver was gehaald. Binnen een maand nadat wij er dus waren geweest! Ik baalde daar zo erg van, ik ging overal op zoek naar foto's. Ik kwam in een fotozaak een oude man tegen die foto's had gemaakt van het hele proces van het omver halen van de toren. Die foto's heb ik ook mogen gebruiken en zo werd het dus letterlijk So Long, Astoria. Dat is het verhaal van onze albumtitel."
Eén van de nummers op het album is een Don Henley cover, Boys From Summer. Een aparte keus? "Toen ik jonger was ging ik altijd bij m'n grootouders op bezoek, die in Florida woonden. Tijdens één van de zomers dat ik daar was, was dat nummer ontzettend populair. Het herinnert me dan ook aan die zomer, de zonsondergangen daar, het was de eerste zomer dat ik zelf op reis was! Later waren we met de Warped Tour bezig en stopten bij een truck-stop. Dat nummer van Don Henley was op de radio en meteen zei ik tegen Mike, onze bassist: Mike, dat nummer moeten we spelen! Hij vond hetzelfde en dus speelden we later tijdens een oefensessie Boys From Summer. Dat ging zo makkelijk, zo natuurlijk, we speelden het eigenlijk in één keer bijna goed. Het nummer herinnert me aan mijn grootmoeder, die inmiddels vijf jaar geleden is overleden, en de herinneringen aan de tijd in Florida. Daarom dus ook dat nummer op het album."
Heel veel van de nummers op So Long Astoria hebben een speciale betekenis. Zo is het nummer My Reply geschreven voor een meisje dat de band een bedankbriefje stuurde. Het meisje had een terminale ziekte en schreef de Ataris dat ze zoveel had gehad aan hun muziek en dat ze de strijd tegen de ziekte spoedig op zou geven. My Reply is dan ook Kris' antwoord op dat briefje, waarin hij zegt dat het meisje vol moet houden en zich vast moet grijpen aan wat ze heeft. "De persoonlijke nummers op mijn album zijn mijn favoriete nummers. Zoals bijvoorbeeld All You Can Ever Learn Is What You Already Know, So Long Astoria en The Hero Dies In This One. Dat zijn de eerlijkste, meest persoonlijke en intieme teksten die ik ooit heb kunnen schrijven. Ik ben dan ook erg trots op de teksten. Ook hebben we twee nummers als band samen geschreven, ook dat was geweldig omdat we dat voorheen eigenlijk nooit deden."
Naast het touren dat de Ataris veel doen, is er weinig vrije tijd. De tijd die ze hebben, besteedt Kris dan ook nuttig. "Ik ben dol op fotografie dus ik neem mijn fototoestel overal mee naartoe. Ik schrijf graag, ik zou graag een boek schrijven met korte verhalen en mijn foto's erbij. Daar is nu helaas nog geen tijd voor, wie weet over een tijdje wel. Alle tijd gaat op in de band, maar dat is niet erg: we vinden het allemaal ontzettend leuk om te doen."
"Muziek luisteren kunnen we natuurlijk tijdens het reizen doen, we luisteren allemaal naar hele verschillende soorten muziek. Ik luister bijvoorbeeld veel naar indy-rock bands als The Doves, The Postal Service, Jets To Brazil. Ehm... Grandaddy, maar ook naar electronische muziek: ik vind Ladytron erg goed. Punk; The Clash, The Descendents, maar het echte gevoel waardoor ik zelf destijds into punk ben geraakt, is weg. Daarom reken ik onze band ook niet tot de punkrock. Nirvana was bijvoorbeeld veel meer punkrock en die zeiden ook nooit 'wij zijn punkrock'. Man, de Rolling Stones waren fucking more punkrock dan de helft van de bands die vandaag de dag spelen! Wij zijn gewoon een rockband, maar onze ethiek en de manier waarop wij een band zijn is misschien wel punk. We runnen een onafhankelijke platenzaak in Californië, maken onze eigen t-shirts, runnen onze eigen website. Dat is ook belangrijk voor ons en dat blijven we ook altijd doen. De mainstream bands laten dat aan anderen over, ik zou niet willen dat ons label dat voor ons deed. Het is deel van wie wij zijn als band, dat weggeven is een gedeelte van jezelf weggeven en dat doen we niet."
Hoever kijkt Kris in de toekomst? "We gaan nog wat shows in Italië doen, daarna naar Australië en Nieuw-Zeeland en hopelijk komen we dan begin volgend jaar terug naar Nederland. Dat zal dan zo rond februari zijn, gok ik." Een nieuw album komt er voorlopig nog niet: "Haha, nee dit album is voor ons nog nieuw genoeg. Maar ik blijf altijd schrijven!"
