God of Rock
Fighting games als Street Fighter, Tekken en Mortal Kombat zijn er genoeg moeten ze bij Modus Studios hebben gedacht. God of Rock is dan ook niet alleen een fighter, maar ook een rhythm game.
God of Rock kun je ook zonder ritmegevoel spelen, maar het dan doe je het spel duidelijk te kort. En een tegenstander met ritmegevoel maakt je waarschijnlijk ook af omdat zijn special meters veel sneller gevuld raken. Elke speler heeft namelijk naast een levensbalk ook een special- en een ultrameter. Special moves doe je zoals in Street Fighter, ik zag al in de novellist een kwart cirkeltje met een actieknop, en iedereen die Street Fighter kent roept nu ‘Hadoken’. Tot zover is er nog niets afwijkends voor een vechtgame dus.
God of Rock heeft alleen een vierde balk waarop ‘noten’ langs schieten à la Guitar Hero. Druk je met enige timing op de juiste actieknop dan krijg je een score voor een noot: miss, good, great of perfect. Wie van de twee spelers de betere score heeft zal damage doen, heb je beiden dezelfde score, dan blokken ze allebei de aanvallen. Dat gaat dus op een gegeven moment razendsnel, want hoe beter je het doet, hoe hectischer de notenbalk wordt.
Je kunt aanvallen en speciale aanvallen ook reversen, counteren dus. Dat kost je wel een stukje special meter. Reversals kun je ook weer counteren, en als je tegenstander nog genoeg meter heeft om die weer te counteren dan krijg je langzamerhand een counter-ception. Uiteindelijk stopt het wel, want een van de spelers zal de eerste zijn met een lege special-meter.
Er zijn twaalf vechtersbazen te kiezen. In de speelbare demo waren er vijf. Elk heeft zijn eigen special moves en super-aanvallen, maar belangrijker nog: ook eigen soorten aanvallen op de notenbalk van de tegenstander. Het grappigste personage vind ik een graffiti artieste die met haar spuitbus de notenbalk van de tegenstander onleesbaar maakt. Tijdens een match wordt de notenbalk steeds lastiger, en als je dan specials ertussen door gooit wordt het een hectische bedoening op het scherm en in je vingers omdat je toch probeert die noten te raken.
Met acht omgevingen klinkt God of Rock maar klein, maar aan zo’n omgeving hangen ook vijf unieke nummers. De soundtrack bestaat dus in totaal uit 40 liedjes. Dit zijn geen bekende rocknummers, maar van bekendere en minder bekende indie-bands. Dit heeft de developer gedaan omdat ze graag mensen willen laten streamen. Streamingdiensten zoals YouTube zijn onverbiddelijk en gooien video’s met bekende nummers op de achtergrond er automatisch al af.
God of Rock heeft een verhaalmodus, waarin je de verschillende personages door hun eigen verhaallijn loodst. Er is ook een trainingmodus om niet alleen de move-set van je personage te leren, maar ook om die liedjes te oefenen en die notenbalk te perfectioneren. In de track editor kun je de notenbalk van elk liedje aanpassen door er noten toe te voegen of juist te verwijderen. Maar dit geldt dan ook voor de tegenstander natuurlijk. Er is ook multiplayer. Het spel ondersteunt lokaal, unranked en ranked online. Een matchmaker houdt in de gaten hoe goed je de noten onder de knie hebt, zodat je online tegenstanders van hetzelfde niveau tegen gaat komen.
God of Rock moet ergens in 2023 uitkomen voor pc, Xbox One, Xbox Series X, PlayStation 4, PlayStation 5 en Switch.
