Voor hart, hoort wat - donorweek
"Je wilt mijn hart? Oh, dan moet je bij mijn vrouw zijn. Ik had te veel liefde, weet je wel, maar ze wilde dat ik monogaam bleef, dus ze stond erop dat ik mijn hart aan haar gaf. Al had ze beter kunnen vragen of ik m'n geslacht wilde doneren, want wij mannen hebben geen hart nodig om de liefde te bedrijven, huh huh huh."
Het is donorweek. Maandag hebben maar liefst 1200 personen zich binnen acht uur laten registreren als donor, waardoor Nederland een wereldrecord heeft verbroken. Steeds meer mensen laten weten of zij na hun dood organen of weefsel willen afstaan. Dat is goed nieuws voor de mensen die nu op de wachtlijst staan, want er is nog steeds een groot tekort aan diverse organen. En zoals altijd wanneer het donorschap weer ter sprake komt, is er onder het volk weer de discussie of je wel of geen organen mag ontvangen als je zelf geen donor wilt worden.
Die discussie is onzin. Neem nou een Jehova: die wil geen bloed, organen en weefsel doneren, maar een Jehova's getuige is zeer consistent: die wil het ook niet ontvangen. De meeste andere weigeraars willen na hun overlijden geen donor worden uit angst dat er iemand in hun lichaam wroet. En de laatste groep is geen donor omdat ze te lui zijn om zich te laten registreren. Daar is ook helemaal niets mis mee. Er is namelijk geen enkel persoonlijk voordeel te halen uit een donorregistratie. Integendeel, je familie wordt belast met die keuze als je toch bent overleden.
Het donorschap is puur altruïsme. Je hebt er persoonlijk geen zak aan. Kijk, als je nou een familielid of goede vriend hebt met een zwak hart, ernstige brandwonden of met nieren waarvoor ze zonder dagelijkse dialyse niet kunnen overleven, dan wil je helpen. Een nier of een deel van de lever kan je tijdens je leven geven als je een goede match hebt. Dáár heb je wat aan. Ondanks een groot gezondheidsrisico voor beide partijen, zorg je voor elkaar. Je houdt je eigen wereldje intact met de persoon waarvan je houdt. Je geeft een nier op om je kind of vriend in leven te houden. Maar een donor heeft dat niet. Nou ja, laten we dan maar roepen dat je alleen maar wilt doneren aan mensen die in principe ook donor willen zijn. Kunnen we toch nog een ruilhandeltje opzetten met onze VOC-mentaliteit. Immers, voor wat, hoort wat.
Waar de ruilhandelaren onder ons niet bij stilstaan, is dat veel donoren bij hun overlijden uiteindelijk helemaal geen donor worden. Zullen we hiv-patiënten dus bij voorbaat maar uitsluiten van iedere donatie, zelfs als er een andere hiv-patiënt is die een hart nodig heeft? Iemand met bloedvergiftiging kan geen orgaandonor zijn. En wie ook maar het lef heeft om zes maanden voor het overlijden een nieuwe tatoeage of piercing te laten zetten, moet sowieso keihard worden uitgesloten om überhaupt maar iets te kunnen ontvangen van een ander.
Verder moeten er ook nieuwe regels komen. In Nederland wordt er al heel streng geadviseerd om alleen kinderen te baren in een ziekenhuis, om de relatief hoge babysterfte tegen te gaan. Maar voor donoren doen we dan aan het eind van hun leven hetzelfde: ze moeten per se sterven op de intensive care van het ziekenhuis, omdat de bloedcirculatie anders stopt en al het donatiewerk nutteloos wordt. Het is daarom dan ook verboden voor donoren om thuis een hartstilstand te krijgen, te verdrinken op open zee of te sterven in een Chinees restaurant. Streng, maar minstens zo rechtvaardig.
Maar, geloof het of niet, er bestaan dus idioten die iets afstaan voor een ander. Zomaar! En ze krijgen er niets voor terug! BNN wil daar in mei op inspelen met hun nieuwe show. Alsof het gewoon even over wat zaadceldonoren gaat die hun vijfhonderdveertig kinderen voor het eerst ontmoeten. Die hebben elkaar ook niets te zeggen.
"Fijn dat jij nog leeft door het overlijden van mijn man."
"Ja hè. het spijt me voor je man. Jeetje, ik weet niet hoe ik mijn dankbaarheid kan uitdrukken."
"Fijn dat we af en toe nog zulk mooi weer hebben gehad, hè?"
Zullen we gewoon kappen met die onzin, en ons laten registreren zonder dat we er iets van terug willen? Lijkt me wel zo eerlijk.
