Cultfilms van A tot Z

Up! (1976)

Russ Meyer's Up

Humor, seks en keihard geweld blijken al jaren een vertrouwd recept voor een leuke B-film. Zo ook deze rolprent van de koning van de sleazefilms Russ Meyer. Up! begint meteen goed als een man genaamd Adolf Schwartz, die trouwens veel gelijkenissen heeft met een andere 'beroemde' Adolf, op gruwelijke wijze wordt afgeslacht door één piranha in zijn badkuip! De moord gaat echter aan de meeste mensen voorbij, aangezien zij meer aandacht hebben voor de rondborstige Margo Winchester (Raven De La Croix) die al liftend en mannen verleidend door het land trekt.

Up! was een heerlijke softcore sekskomedie, boordevol blote tieten, gevechten met onder meer een dildo, een zwaar doordraaiende houthakker en een blote Griekse schone (Francesca 'Kitten' Natividad) die gedurende de rolprent teksten van Shakespeare voordraagt om nog enige inhoud aan deze B-film te geven.

Vanishing Point (1971)

Vanishing Point

Tighten your seat belt. You never had a trip like this before.

In de film van Richard C. Sarafian draait het om de Vietnamveteraan Kowalski (Barry Newman) die de kost verdient met het bezorgen van auto's. Als hij een opgevoerde witte Dodge Challenger van Denver naar San Francisco moet brengen gaat hij een weddenschap aan dat hem dat binnen 2 dagen gaat lukken. Vanaf dat moment is het een en al achtervolgingen waarbij de voormalige soldaat de meest vreemde figuren tegenkomt, terwijl hij ook nog zijn uiterste best moet doen om corrupte smerissen van zich af te schudden. Ondertussen zien we allerlei flashbacks voorbijkomen waarin we meer te weten komen over Kowalski.

Vanishing Point was een explosieve roadmovie die in slechts 38 dagen werd opgenomen. Net als de film Easy Rider was ook Vanishing Point één van de eerste films die popmuziek gebruikten voor de soundtrack. Zo horen we in deze film muziek van onder meer Mountain, Jerry Reed en Delaney, Bonnie & Friends. Zowel Steven Spielberg als Quentin Tarantino rekenen Vanishing Point tot hun favoriete films.

Walking Tall (1973)

Walking Tall

In Walking Tall draait het om de Tennessee Sheriff Buford Pusser (Joe Don Baker) die een einde wil maken aan de criminaliteit in zijn stadje. Het is dan ook niet lang daarna dat de man, zijn familie en iedereen die hem probeert te helpen op extreem gewelddadige wijze kennis maakt met de lokale criminele bende. Nadat Pusser weer is hersteld en op krachten is gekomen keert hij terug naar het slaapstadje om zaken op orde te stellen. Daarbij maakt hij gebruik van een stevige houten balk.

Een brute knokfilm van regisseur Phil Carlson, die ook nog eens was gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De succesvolle rolprent werd gevolgd door een tweetal vervolgen (Walking Tall Part II (1975) en Final Chapter: Walking Tall (1977) en een TV-serie getiteld A Real American Hero. Van de film, die destijds in de Nederlandse bioscopen te zien was onder de titel Het recht van de sterkste, werd in 2004 een prima remake gemaakt met Dwayne Johnson in de hoofdrol. Mocht je echter de kans krijgen om het origineel te gaan bekijken dan kunnen we je dat absoluut aanraden als je wel een lompe knokfilm kunt waarderen.

X: The Man With X-Ray Eyes (1963)

X The Man With X-Ray Eyes

Een lijst met trashy grindhouse-films kan uiteraard niet compleet zijn zonder een film van de grootmeester Roger Corman. In X: The Man With X-Ray Eyes zien we het verhaal van Dr. James Xavier (Ray Milland), een wetenschapper die onderzoek doet naar een formule waardoor hij dwars door alles en iedereen heen kan kijken. Nadat Xavier het spul op zichzelf uittest merkt hij al snel dat er nogal nare bijwerkingen zijn.

Roger Corman wist met een bescheiden budget van slechts 300.000 dollar een meer dan uitstekende sciencefiction horrorfilm te maken. Vooral Milland, die eerder ook al in Corman's Poe-verfilming Premature Burial te zien was, speelt de sterren van de hemel als de getergde arts. Voor een lowbudgetfilm kent X: The Man With X-Ray Eyes ook uitmuntende special effects, waarbij de cineast ook gebruik maakt van time-lapse opnames. Zonder enige twijfel één van de betere films van pulpkoning Corman.

The Year Of The Yahoo (1972)

Year of the Yahoo

Neen, geen film over de zoekmachine, maar een cultfilm uit de koker van de legendarische Herschell Gordon Lewis, die ons eerder erg blij wist te maken met klassiekers als Blood Feast, 2000 Maniacs, Colour Me Blood Red, She-Devils On Wheels en The Wizard Of Gore. Waar we de cineast dus vooral kennen van goedkope extreem bloederige horrorfilms gooide Lewis het bij The Year Of The Yahoo over een geheel andere boeg.

In The Year Of The Yahoo draait het om een nette countryzanger genaamd Hank Jackson (Claude King), die wordt gevraagd om zich kandidaat te stellen als senator van Texas. Jackson merkt al snel dat hij in een gevaarlijke wereld terecht is gekomen waar iedereen bereid is om over lijken te gaan. Lewis zou na dit pareltje nog de culthit The Gore Gore Girls maken en liet daarna meer dan dertig jaar niks van zich horen. De inmiddels 86-jarige filmmaker schijnt weer bezig te zijn met een nieuwe film die dit jaar nog moet verschijnen.

Zombi 2 (1979)

Zombi 2

In Zombi 2, die ook werd uitgebracht onder de titels Zombie Flesh Eaters en Island of the Living Dead, begint het verhaal als de boot van van een beroemde wetenschapper voor de kust van New York wordt aangetroffen met daarop een zombie. Niet lang daarna vertrekt journalist Peter West (Ian McCulloch) met Ann Bowles (Tisa Farrow), de dochter van de eerder genoemde wetenschapper, naar de Antillen. Eenmaal aangekomen op het eiland Matul ontdekken ze al snel dat er een mysterieuze ziekte heerst, waardoor de inwoners van het eiland veranderen in moordlustige ondoden met een enorme lust naar mensenhersenen.

Zombi 2 01

Zombi 2 was één van de vele prachtige films van de Italiaanse giallo- en horrorgrootmeester Lucio Fulci, die zich voor dit meesterwerkje zwaar liet inspireren door de films van George A. Romero. Ook in Zombi 2 zijn de nodige gore beelden te zien, met als hoogtepunt een zeer gedetaileerde opname van een enorme houten splinter die dwars door een oogbal heen wordt geramd. Net als het werk van Romero worden ook de films van Fulci geroemd door de liefhebbers van de betere ranzige zombiefilms en vormden de inspiratiebron voor vele latere filmmakers.