Cultfilms van A tot Z
Piranha II: Flying Killers (1981)
Na het immense succes van de film Jaws kwamen er tientallen films waarin de meest uiteenlopende dieren het op de mensheid hadden voorzien. Een opvallende titel was de opvolger van de film Piranha uit 1977. Piranha II: The Spawning, die in de Nederlandse bioscopen werd vertoond onder de titel Piranha II: Flying Killers, was het regiedebuut van niemand minder dan James Cameron, die een paar jaar later wereldwijd zou doorbreken met zijn film The Terminator.
In deze heerlijke lowbudget productie wordt de mensheid wederom bedreigd, ditmaal door een groep roofzuchtige piranhas die ook nog eens kunnen vliegen. Op het land blijven heeft dus ook geen enkele nut als de vraatzuchtige monsters achter je aanzitten. Cameron was één van de vele cineasten die een droomstart kregen onder begeleiding van de pulpgrootmeester Roger Corman. Met het budget van zijn laatstverschenen kaskraker Avatar (237 miljoen dollar) had Cameron meer dan 1625 keer Piranha II: Flying Killers op kunnen nemen.
Queen Kong (1976)
She's in one of her moods again!
Een slechte maar eveneens zeer vermakelijke Britse parodie op het wereldberoemde King Kong-verhaal. Bij Queen Kong vergeleken was zelfs de remake van King Kong uit hetzelfde jaar van Dino De Laurentiis een prima film en dat zegt wel wat. Deze spande dan ook een rechtszaak aan tegen de makers van Queen Kong, waardoor de film alleen korte tijd te zien was in bioscopen in Frankrijk en Italië.
In de film van Frank Agrama reist een filmcrew, geheel bestaande uit vrouwen, naar Afrika om daar opnames te gaan maken. Het duurt echter niet lang voordat er een hitsige reuzenapin opduikt die ook nog eens een oogje heeft op de hoofdrolspeler uit de film. Pulp met een extra grote hoofdletter P!
Raw Meat (1972)
Als een aantal reizigers van de metro in London spoorloos verdwijnen doet Scotland Yard een gruwelijke ontdekking. In de ondergrondse gewelven blijken kannibalistische afstammelingen van spoorwegmedewerkers te leven, die destijds bij de constructie van de spoortunnels afgesloten raakten van de wereld nadat een tunnel in was gestort. Na vele jaren hebben ze eindelijk een weg naar de oppervlakte gevonden. Als de kannibalen een politicus te pakken krijgen moet inspecteur Calhoun (Donald Pleasance) zijn uiterste best doen om te man te kunnen redden.
De Britse horrorfilm werd in haar thuisland uitgebracht onder de titel Death Line, maar werd vooral bekend in cultkringen onder de titel Raw Meat, die de film voor de Amerikaanse markt kreeg. Ook de epische Christopher Lee duikt nog even in de film op als een schimmige MI6-agent.
Schlock (1973)
Alweer een regiedebuut, ditmaal van de cineast John Landis, die later grote klassiekers als The Blues Brothers, An American Werewolf In London en Trading Places zou maken. In Schlock wordt een klein Amerikaanse stadje geterroriseerd doro een mysterieuze seriemoordenaar die al snel de bijnaam The Banana Killer krijgt. De gewetenloze moordenaar blijkt de missende link te zijn tussen een aap en een mens.
Landis wou zijn filmloopbaan oorspronkelijk beginnen met een softpornofilm, maar toen hij doorkreeg dat hij dan moest samenwerken met onderwereldfiguren zag hij daar al snel vanaf. Om toch snel een eerste film te kunnen maken ging Landis aan de slag met de heerlijk goedkoop gemaakte horrorfilm. Zo schreef John Landis zelf het scenario, zat op de regiestoel en speelde ook nog eens de titelrol in deze komische rolprent, die ook uit zou worden gebracht met de titel The Banana Monster.
Landis liet zich voor zijn debuutfilm inspireren door de film King Kong. Zo zien we in Schlock een blind meisje die denkt dat Schlock een grote pluizige hond is. Later ontvoert hij het meisje, klimt met haar op het dak van een hoog gebouw en krijgt vanaf dat moment ook mot met het Amerikaanse leger. Ook was Schlock één van de eerste films voor de later wereldberoemde make-up artiest Rick Baker.
A Taste Of Hell (1973)
Een genre wat het ook altijd goed deed in de grindhouse-theaters was de oorlogsfilm. Zo ook dit 'foute pareltje' van Basil Bradbury en Neil Yarema, dat zich afspeelt op de Philipijnen gedurende de Tweede Wereldoorlog. Een tweetal Amerikaanse officieren worden tijdens een Japanse aanval door de vijand gevangengenomen en gruwelijk gemarteld. Slechts één van de mannen weet te overleven, ontsnapt en sluit zich aan bij een lokale verzetsgroep, om zo op ongenadige wijze wraak te kunnen nemen op de moordlustige Japanners.
Werkelijk alles is 'fout' aan deze aan alle kanten rammelende oorlogsfilm. Zelden waren personages meer ééndimensionaal als in deze film, die lijkt te zijn gemaakt zonder de aanwezigheid van een scenario. Zo zien we mensen lopen in kleding uit de jaren zeventig, zien we de meest goedkope special effects en doet de film meer aan een slechte parodie op het genre denken.
