Film Review: Hulk

'The Hulk' verscheen voor het eerst in 1962, in een serie van zes stripboeken ('comics') uitgegeven door Marvel Comics. De groene creatie van schrijver Stan Lee en tekenaar Jack Kirby werd al snel erg populair en kreeg in 1968 een eigen comic: 'The Incredible Hulk'. Na 474 delen stopte Marvel de publicatie van deze comic 1999; men begon echter al snel daarna aan een nieuwe serie. Ondertussen kreeg de immens populaire Hulk ook z'n eigen televisieserie, met Bill Bixby als Bruce Banner en bodybuilder Lou Ferrigno als de Hulk. De twee mannen vertolkten dezelfde rollen ook in de zes telefilms over de groene spierbundel en Ferrigno leende zijn stem aan de tekenfilm 'The Incredible Hulk'.



Sinds enkele jaren zijn de helden uit de comics helemaal 'hot' in Hollywood. In 1998 deed Wesley Snipes de kassa's rinkelen als de vampier-held Blade. Vrij snel daarna volgde Bryan Singers verfilming van de X-Men. Hoewel deze film een groot succes was, kwam de grote klapper pas in de vorm van Spider-Man. Deze film - tot op heden de film met het beste openingsweekend ooit - toverde dollartekentjes in de ogen van de studiobazen. Er kwam een enorme stroom comic-verfilmingen op gang. Films als Blade, X-Men II en Daredevil waren allemaal redelijk tot uiterst succesvol. De hype duurt echter voort: met films als Blade III, Spider-Man II, X-Men III, The Punisher, Hellboy, Fantastic Four en LXG zijn we voorlopig nog niet af van de comic verfilmingen. Het is dus niet zo vreemd dat ook de Hulk - immers één van de populairste superhelden ooit - nu het onderwerp wordt van een grote film.



Opvallend is dat Hulk net zoals andere recente films over superhelden, geregisseerd werd door een man die vooral actief is geweest in de onafhankelijke cinema, namelijk Ang Lee (Crouching Tiger, Hidden Dragon, Sense and Sensibility). Mensen die net als Lee veel gewerkt hebben in deze onafhankelijke cinema - bijvoorbeeld Sam Raimi (Spider-Man) en Bryan Singer (X-Men en X-Men II) - nemen over het algemeen genomen de tijd om hun verhaal te vertellen. Dit in tegenstelling tot wat regisseurs en producers als Michael Bay en Jerry Bruckheimer doen; bij hen lijkt vooral het principe 'groot-groter-grootst' te tellen. Maar juist bij een film over superhelden en met 'larger-then-life' personages, zijn het verhaal en de ontwikkeling van de hoofdpersonen erg belangrijk.

Hulk is wat dat betreft bij Ang Lee in goede handen. De film begint langzaam maar intrigerend. Lee neemt de tijd om op een duidelijke en realistische manier de relatie tussen Bruce en Betty neer te zetten, maar ook om ons een idee te geven van de innerlijke worstelingen die Bruce doormaakt. Een vergelijking met Spider-Man dringt zich op; een film waar ook uitgebreid de tijd werd genomen om het karakter en de geschiedenis van hoofdpersonage Peter Parker op een realistische manier neer te zetten. Wanneer het superhelden-geweld dan eenmaal begint, is het door de uitgebreide achtergrond die we inmiddels kennen ook allemaal veel geloofwaardiger.



Geloofwaardig was ook - om eerlijk te zijn een beetje tegen mijn verwachting in - de Hulk. In de trailers en voorstukjes van de film, zag de groene krachtpatser er op sommige momenten 'nep' en onaf uit. In de film valt dit gelukkig mee. In de eerste scènes met de Hulk is er weinig belichting; op dat moment is de Hulk visueel op zijn best. Wanneer we hem eenmaal in vol ornaat te zien krijgen is de geloofwaardigheid nog steeds aanwezig, maar is het op sommige momenten toch duidelijk dat het een special-effect is. Vooral het gebied rond de broek en het oppervalk van de huid lijken soms te 'glad'. Wanneer de Hulk eenmaal door alle ontploffingen helemaal smerig is geworden en er dus veel meer detail (zoals vuil en roet) op de huid zit, zijn deze probleempjes vrijwel verdwenen.



Een ander puntje van kritiek is dat de Hulk niet echt een ziel heeft. Het wordt nooit een echt personage. Het beste computergeanimeerde personage ooit, Gollum (Lord of the Rings: The Two Towers), verkreeg zijn karakter door de gezichtsuitdrukkingen èn verbale communicatie. De Hulk moet het echter alleen van zijn gezichtuitdrukkingen hebben - die overigens erg goed zijn - aangezien het door woede gedreven schepsel niet praat. Maar eigenlijk is dit de filmmakers niet aan te rekenen; het is nu eenmaal de aard van de Hulk en de vraag is hoe geloofwaardig een pratende Hulk zou zijn geweest.



De Hulk is niet echt een gemiddelde superheld, je zou je zelfs kunnen afvragen of de Hulk wel een superheld is. Want waar een superheld zoals Spider-Man zijn verworven krachten aanwendt om het kwaad te bestrijden, heeft de Hulk helemaal geen controle over zijn enorme kracht en richt om de haverklap enorme ravages aan. Misschien moet je daarom de Hulk niet vergelijken met andere superhelden, maar bijvoorbeeld met 'monsters' als Frankenstein en vooral King Kong. Zowel de Hulk als King Kong zijn grote, vervaarlijke creaturen, die in principe niks kwaads in de zin hebben, maar zich constant moeten verdedigen tegen de hen opjagende autoriteiten. Het gevecht tussen de Hulk en drie gemuteerde honden lijkt verdacht veel op de strijd tussen King Kong en de dinosauriërs. Wanneer de Hulk het opneemt tegen vier gevechtshelikopters doet deze scène denken aan het laatste gevecht van de gigantische aap en beide creaturen kunnen alleen gekalmeerd worden door de vrouw waar ze van houden.

Ondanks deze overeenkomsten met King Kong is regisseur Lee gelukkig niet vergeten waar de Hulk oorspronkelijk vandaan kwam: uit de comics. In feite lijkt zijn film op sommige momenten zelfs op een comic. Door gebruik te maken van vele splitscreens - in allerlei soorten en maten - en vele uitgesneden shots is het af en toe net alsof je naar een bewegend stripboek zit te kijken en dit komt de kijkervaring zeker ten goede. Lee maakt ook gebruik van vele en heftige camerabewegingen en van een weidse variëteit aan camerastandpunten en -hoeken. Het wordt echter nooit 'too much' en het draagt allemaal bij aan de comic-sfeer die de hele film ademt.



Het acteerwerk ten slotte is meer dan in orde. Eric Bana (Chopper) is geloofwaardig als de tragische figuur Bruce Banner die voortdurend een innerlijke strijd voert met de Hulk. Jennifer Connelly (A Beautiful Mind) en Sam Elliott (We Were Soldiers) zetten op een geloofwaardige manier hun rollen neer, terwijl het toch typische comic-karakters zijn. Ten slotte is ook Nick Nolte (Mulholland Falls) om te genieten als de mysterieuze, verwarde en compleet megalomane David Banner.

Al met al is Hulk een goede film geworden. Samen met Spider-Man is het op het moment één van de betere comicbook-verfilmingen. Met nog een hele berg aan dergelijke films in het vooruitzicht, is het afwachten hoe de Hulk zich staande zal houden in al het superhelden-geweld. De laatste scène van de film en de comic-hype in Hollywood doen in ieder geval vermoeden dat er nog een tweede Hulk film zal verschijnen. De kans is dus groot dat onze groene vriend over niet al te lange tijd weer over het doek zal springen. Laten we hopen dat Ang Lee ook die film zal regisseren.

Score: 8

GenreScience-Fiction / Actie / Drama
Lengte140 minuten
RegieAng Lee
CastEric Bana, Jennifer Connelly, Nick Nolte, Sam Elliott e.a.
Releasedatum10 juli 2003
Officiële siteThe Hulk