Film Review: Hulk
Wanneer Bruce wakker wordt in een ziekenhuisbed mankeert hij echter niks. Sterker nog, hij voelt zich juist enorm goed. Dan krijgt hij bezoek van een oude, verwarde man die claimt zijn lang verloren vader te zijn, David Banner (Nick Nolte). David was vroeger ook een wetenschapper die - gesponsord door het leger - onderzoek deed naar genetische mutaties. Toen hem geweigerd werd om op menselijke proefpersonen te experimenteren, injecteerde de fanatieke David zichzelf met een zelf gecreëerd serum. Het brouwsel had op David weinig effect, maar toen zijn zoon Bruce geboren werd, bleek diens DNA wèl sterk veranderd.
Een dag na het ongeluk blijkt dat de door Bruce geïncasseerde gammastraling toch gevolgen heeft. De combinatie van zijn gemuteerde DNA en de gammastraling hebben iets in hem los gemaakt. Bruce voelt een soort aanwezigheid in zich; een vreemde die hem bekend voorkomt, gevaarlijk, maar op een duistere manier ook aantrekkelijk. Wanneer Bruce kwaad wordt, komt dit wezen naar buiten; hij barst dan uit z'n kleren en schoenen en verandert in een grote, groene spierbundel: de Hulk. Tijdens deze woedeaanvallen laat de vrijwel onkwetsbare Hulk een spoor van vernieling achter zich en kalmeert pas wanneer zijn woede bekoeld is, waarna hij weer verandert in Bruce Banner.
Gealarmeerd door de aangerichte ravage wordt het leger ingeschakeld, onder leiding van generaal Ross (Sam Elliott), de vader van Betty. Hoewel hij de wereld en zijn dochter tegen de Hulk wil beschermen, wordt hij ook constant geconfronteerd met het feit dat Betty nog steeds van Bruce Banner houdt. Ross werkt samen met Glenn Talbot (Josh Lucas), een wetenschapper die geld ruikt en met behulp van het DNA van de Hulk een soort supersoldaat wil creëren.
Terwijl het leger met tanks, helikopters en straaljagers achter de Hulk aangaat, probeert Betty op haar eigen manier een oplossing te vinden. Ze neemt contact op met David Banner, maar die heeft hele andere plannen met zijn zoon.
