Mortal Kombat 1

Het is inmiddels alweer iets meer dan drie decennia geleden dat de allereerste game in deze franchise op het strijdtoneel verscheen. Er was veel controverse over de eerste game, vanwege het bloederige geweld en de invloed op de kinderen, de rivaliteit met Capcom’s Street Fighter en de console wars waar het onderdeel van was. Inmiddels zijn we elf delen verder en lijkt NetherRealm Studios nog steeds niet klaar te zijn met deze serie; de franchise staat nog altijd als een huis.

Hoe passend is het dan om dan de serie weer een reboot te geven. Is de cirkel hiermee inderdaad weer rond en geeft dit de vernieuwing in de serie, die wij als speler graag willen zien?

Voor iemand die als kind opgegroeid is met de eerste drie delen van deze bekende franchise, maar door uitbreiding van interesses (meer dan enkel vechtspellen) door de jaren heen, een groot deel van de franchise heeft gemist, begon het toch weer een beetje bij mij te jeuken om deze nieuwe telg uit de serie met beide handen op te pakken.

Mortal Kombat 1 heeft net zoals zijn voorgangers weer een aantal terugkerende singleplayer modi: verhaalmodus en de klassieke torengevechten. Oké, maar dan vraag je je als lezer vast af: wat zijn de vernieuwingen dan? Ten eerste, de Krypt-mode (uit deel 11) is verdwenen en de Challenge towers zijn voor een deel verwerkt in een geheel nieuwe Invasions-mode. Ten tweede een geheel vernieuwde verhaallijn en tenslotte een belangrijke nieuwe core-mechanic is er met dit deel geïntroduceerd, de zogenaamde 'Kameos'.

Kameos

Kameos
Voor dit deel heeft NetherRealm Studios het gevechtssysteem op de schop gegooid ten opzichte van de eerdere delen. Er is een nieuwe core-mechanic bedacht waarbij de speler nu kiest voor één hoofdpersonage en een zogenaamde 'Kameo'-personage. Die laatste dient als een soort support-personage die op de achtergrond meevecht. Deze is oproepbaar op commando middels de rechterbumperknop van je controller. De gevechten zijn dus altijd twee versus twee in deze nieuwe setting en je Kameo-personage laat je invliegen als een soort tag-team systeem wat je ook weleens tijdens worstelwedstrijden ziet. Deze nieuwe mechaniek zorgt ervoor dat je nieuwe combo’s kunt combineren of een aantal zwakke eigenschappen van je hoofdpersonage deels kan compenseren. De keuze van de juiste 'Kameo' kan dus ook van strategisch belang zijn in gevechten met je tegenstander. Nadeel is wel dat er een aantal publiekslievelingen zoals Sonya Blade, Kano, Cyrax, Sector en Jax enkel zijn toegewezen tot deze supportrol en niet beschikbaar zijn als volwaardig speelbaar personage in het spel.

Verhaalmodus
Qua verhaal brengt NetherRealm wel redelijk wat vernieuwing. Het spel start eigenlijk waar MK11 geëindigd was, Liu Kang heeft een nieuwe wereld geschept als Fire god/Time Lord waarin alle koninkrijken in vrede zouden kunnen leven en omgaan. Door deze nieuwe premisse zijn de werelden een stuk rijker zowel in kleur als invulling van de nieuwe omgevingen, stuk minder donker en deprimerend ten opzichte van eerdere delen en je zult minder ruïnes en bouwvallen zien.

Het gros van de personages heeft ook een nieuw achtergrondverhaal gekregen, behalve Johnny Cage. "Cause Johnny be Johnny!". Toegegeven, misschien een iets minder zelfzuchtige versie ervan, maar nog steeds dezelfde arrogante grappenmaker met sterallures. Echter lijkt deze ideale wereld toch wat kleerscheuren te vertonen en niet zo ideaal te zijn zoals het in de eerste instantie lijkt. Het plot zal ik verder niet verder verklappen maar de verhaalmodus is wel weer heerlijk vermakelijk. Het is over de top, met wat van die campy en cheesiness die je vaak ook in B-films ziet, maar niet op een vervelende manier.

Grafisch is het echt prachtig om te zien op een 4K OLED met HDR-scherm, want de kleuren, bloedspetters en ledematen spatten van je scherm af. Qua laadtijden merk je er eigenlijk ook weinig van (los van het eerste hoofdscherm bij het inladen van je profiel). De cinematische cutscenes zijn eigenlijk naadloos verweven met de gevechten en andersom, waardoor je het gevoel hebt dat je gewoon naar een interactieve popcorn actiefilm aan het kijken bent. De immersie hiervan is prima uitgewerkt.

Waar in eerdere delen de hoofdrollen weg waren gelegd voor Liu Kang, Sonya Blade, Jax en hun kinderen is in dit deel de focus verlegd naar wat onderbelichte personages uit eerdere delen zoals Raiden (als normale sterveling), Kung Lao, Baraka, Reptile, Kitana, Mileena en Sindel wat ook weleens leuk voor de verandering is. Je krijgt een breed scala aan personages in je handen gedrukt om mee te spelen, dus dat is eigenlijk alleen maar positief om te experimenteren met de verschillende personages en hun speelstijlen.

Kung Lao's Fatality

Van alle hoofstukken in de verhaalmodus heb ik eigenlijk bijna alle met veel plezier gespeeld. Met uitzondering van het laatste hoofdstuk dan, want dan worden er toch weer allerlei rare fratsen met andere tijdlijnen erbij gehaald. Ik had juist gehoopt dat NetherRealm met deze reboot terug naar de basis zou gaan, maar niets is minder waar, het wordt dus tegen het einde weer overgecompliceerd. Desalniettemin, over het algemeen biedt het 7,5/8 uur durende verhaal prima vermaak.

Invasions mode
Over de nieuwe Invasions-mode heb ik wat meer gemengde gevoelens. Het is eigenlijk een veredelde vorm van ganzenborden gegoten in een mini-RPG, waar je dan met 'elemental powers' vijanden kunt gaan bestrijden voor lootdrops. Het deed me een beetje denken aan het elementair gevechtssysteem uit Pokémon, waarbij je bijvoorbeeld met Pikachu voordeel haalt als electriciteitstype ten op zichte van een Squirtle die van het watertype is. Dat principe wordt in deze mode ook toegepast, maar persoonlijk vind ik het meer een geforceerde methode om cosmetische zaken en extra fatalities/brutalities vrij te spelen. Het hele doorlopen van het bord duurt nogal lang en het begint na een tijdje te vervelen, simpelweg omdat het gewoon te herhalend wordt. Er zitten wel een aantal leuke dingen in verwerkt, zoals de mix van verschillende soorten towers en “Test-Your-Might”-challenges. Verder zijn er ook kleine 'Klues' waarbij je in de gevechten een bepaalde actie/fatality moet uitvoeren met een bepaald personage om weer bepaalde geheime route vrij te spelen. Het is even leuk, maar het gaat toch wel weer snel vervelen. Soms kom je in een level en moet je een beetje over vuurballen heen springen en bukken. Geinig, maar dan denk je alsnog "waarom ben ik dit aan het doen in een vechtgame?". De voornaamste reden om hier toch doorheen te gaan is ook omdat er een aantal personages niet direct beschikbaar zijn in het begin en dus nog vrijgespeeld moeten worden door te groeien in level van je profiel.

Invasions mode

Ik begrijp dat ze dit spelelement erin gebouwd hebben om spelers meer te bieden dan enkel een verhaal mode, een online of local vs mode. De uitwerking is alleen naar mijn mening wat matig en weinig enerverend en ik was er eigenlijk wel na een paar uur klaar mee. Misschien omdat cosmetische dingen mij persoonlijk ook te weinig boeien voor een vechtgame en de elemental powers eigenlijk weinig impact hebben op de algehele gameplay.

Vs mode
Voor een casual virtueel knokpartijtje tussen vrienden op de bank voor de tv is deze game prima geschikt als vermaak en in mijn optiek zit daar eigenlijk voor mij de meeste replay-waarde in. Met een uitgebreid rooster van 23 hoofdpersonages en 15 kameo-personages is er voldoende keuze en variatie in gameplay. Ze hebben de online-matchmaking laadschermen prima gemaskeerd met wat gekheid/plagerigheid tussen de personages wat weer referenties zijn naar elkaars achtergrond is of het zijn verwijzingen zijn naar oude film/tv-series waar de serie door geïnspireerd is. Er is nog wel een opmerkelijke Player 1-bug aanwezig, wat enigszins roet in het eten gooit voor het echte competitieve gedeelte van het spel, maar in vergelijking met de eerdere ervaring in de online-matchmaking uit de closed-beta kan ik in ieder geval vertellen, dat het alweer een stuk verbeterd is, ondanks dat er nog steeds korte metten met me wordt gemaakt in de online-modus. Gelukkig is er nog een degelijke oefen-modus aanwezig om je combo’s en je vaardigheden bij te schaven.

Vs mode

Conclusie
Eigenlijk komt het op het volgende neer: is de gameplay leuk genoeg voor de fans van het genre en de casual gamer? Schopt het kont of niet? Het spel is wat dat betreft niet complex, ondanks dat het voor de beginner misschien overweldigend is om al die verschillende combo’s uit de mouw te toveren, na de verhaalmodus krijg je wel een beetje de indruk welk personage je meer ligt en welke je minder ligt, het vervolg is dan in welk personage je dan wil specialiseren. Wat dat betreft houden ze nog steeds de goede oude formule vast. Is het volledig vernieuwend als reboot? Eerder een reboot in disguise. Oftewel, genoeg vernieuwingen om het verhaal en core gameplay interessant te maken, maar niet wereldschokkend omdat ze nog steeds onderwater dezelfde succesformule aanhouden. De Invasions-mode is niet geweldig en voegt naar mijn mening weinig toe en een aantal bugs hier en daar, bederven de spijs af en toe. Maar over het algemeen is dit nog steeds één van de meest solide vechtspellen in de serie.

Gespeeld op Xbox Series X|S, ook beschikbaar voor PlayStation 5, Nintendo Switch* en pc.

* Disclaimer: Er is nog wat controverse geweest over de kwaliteit van de Nintendo Switch versie van dit spel, echter hebben wij deze versie niet in de praktijk uitgeprobeerd.