Splatoon 3: Side Order
Misschien is het vloeken in de kerk, misschien ook niet, maar Splatoon is voor mij het sterkst wanneer je niet tegen andere spelers speelt. De PvP is leuk, begrijp me niet verkeerd, maar de overige modi zijn ZOVEEL leuker. De singleplayer campaigns zijn fantastisch en ik heb meer tijd gestopt in Salmon Runs dan me lief is. Toen Nintendo Side Order aankondigde, een roguelite binnen Splatoon 3, was ik dan ook erg enthousiast. De modus levert, maar heeft wel wat kinderziektes die in toekomstige versies aangepakt kunnen worden.
De setting van Splatoon 3 is gebaseerd op de uitslag van Splatoon 2's laatste Splatfest: chaos. In Side Order ontdek je de wereld van Splatoon waar Order had gewonnen. De wereld is ontnomen van elke kleur en is in plaats daarvan enorm licht met veel wit en zwarte contrasten. Dit werkt, maar na het kleurrijke dat Splatoon zo iconisch maakt is het wel even wennen. Na een wat praatrijke tutorial, waarin Pearl je hulp inroept om Marina te helpen, kun je aan de slag.
Marina is gevangen boven een toren van dertig verdiepingen. Verdieping na verdieping moet je verslaan om daar te komen en na elke vloer word je uiteraard iets sterker. Er is een grote variatie van color chips die jouw wapens en personage aanpassen. Meer damage, meer manieren om je inkt bij te vullen, snellere aanvalssnelheid en ga maar door. Zoals het hoort bij een roguelite kun je aardig unieke dingen doen. Close range wapens kunnen ineens functioneren als sniper rifles met doelzoekende vaardigheden en ga maar door. Het is erg leuk om de diverse builds te proberen en permanente upgrades maken dit alleen maar makkelijker.
In de modus kun je zelf jouw pad kiezen variërende in moeilijkheidsgraad, waarbij moeilijkere missies natuurlijk betere beloningen geven. Het jammere aan Side Order is dat het nooit écht moeilijk wordt. Natuurlijk zijn er uitdagingen, maar ik heb nooit datzelfde gevoel gekregen als in andere Roguelites waarin je echt hordes moest overwinnen of een aantal keer een encounter moest ondergaan om dingen te leren en jezelf te verbeteren.
Ook is de game een beetje inconsistent in het level design. Sommige floors zijn enorm uniek waar je even mee bezig bent om het tot een goed einde te brengen, terwijl anderen juist weer enorm simplistisch zijn en zelfs een beetje saai in de uitvoering. En dat is Side Order een beetje in een notendop: inconsistent. Er is genoeg kwaliteit en content aanwezig om jezelf uren bezig te houden met de modus en steeds weer een run te willen doen, maar te weinig om jezelf echt te verdwalen in de game. Maar het doet wel alles waar Splatoon voor mij in schittert en is nog altijd enorm uniek, charmant en speelt bijzonder lekker weg. Zeker voor het prijspunt kan elke fan dit zonder enige moeite aanschaffen, je geld haal je er zeker uit.
