CD: One Direction - Made in the A.M.
Het leven van een Directioner gaat niet over rozen. Stapt eerst één vijfde van One Direction op, besluiten de overgebleven leden een paar maanden later ook nog eens een break van minimaal een jaar te nemen. Zucht… Gelukkig is er een lichtpuntje voor de fans: afgelopen week kwam One Directions nieuwe album Made in the A.M. uit.
Albumcover
In vijf jaar tijd maakten de mannen van 1D vijf albums, vlogen ze de hele wereld over, bezochten ze talloze concertzalen en arena’s en veroverden en braken ze miljoenen harten. De band heeft absoluut niet stilgezeten. En nu is daar een voorlopig laatste album. Het bevat dertien nummers (zeventien op de deluxe editie) en heeft voor het eerst een foto op de voorkant van vier in plaats van vijf leden. O, how times change.
All grown up
Het album gaat door op de meer volwassen rock-invloeden die we hoorden op Midnight Memories (2013) en Four (2014), en wijkt steeds verder van de strakke boybanddeuntjes waar de band bekend mee werd. One Direction heeft met dit vijfde album de volwassen sound gevonden waar ze de afgelopen jaren naar zochten. En het klinkt goed. Het album bevat mooie ballads, een lichte rock sound en radiovriendelijke refreinen – denk aan dat van ‘Drag Me Down’, dat al flink wat gedraaid is op de radio.
Hoewel de mannen van 1D laten horen dat ze volwassen zijn geworden, kunnen ze het niet laten af en toe de wannabe bad boy uit te hangen. Zoals in het poppy ‘Perfect’, geschreven door onder anderen Harry Styles en Louis Tomlinson. “But if you like causing trouble up in hotel rooms and if you like having secret little rendezvous. If you like to do the things you know that we shouldn’t do. Baby, I’m perfect”, zingen de jongens. Het nummer heeft ook nog een kleine knipoog naar Styles’ ex Taylor Swift: “If you like camera’s flashing every time we go out, and if you’re looking for someone to write your break-up songs about, baby I’m perfect.”
Ballads
Maar One Direction zou One Direction niet zijn zonder gevoelige nummers. Met als hoogtepunt het superlieve liedje ‘I want to write you a song’. Het nummer is instrumentaal erg simpel, met voornamelijk gitaargetokkel dat hier en daar ondersteund wordt door strijkers en mellotron. Een leuke toevoeging is het geluid van een krabbelende pen op papier dat je op de achtergrond hoort. ‘I want to write you a song’ is instrumentaal en vocaal simpel, maar erg prettig om naar te luisteren.
V.l.n.r. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Louis Tomlinson
Happy vibe
Wat betreft uptempo nummers, zijn er meerdere liedjes het benoemen waard. Ten eerste ‘What a Feeling’; een fijn nummer met een Fleetwood Mac-sound dat zeker het beluisteren waard is. Ook ‘Temporary Fix’ valt op, een liedje met een lekkere gitaarsound. Maar vooral ‘Olivia’, mede geschreven door Harry Styles, mag niet gemist worden. Het nummer heeft een fijne beat, blazers en een refrein dat zo catchy is dat je een medaille verdient als je het hele nummer uitzit zonder mee te bewegen.
Afscheid
De laatste track van het album is `History’, dat geschreven is door onder andere bandleden Liam Payne en Louis Tomlinson. Het nummer is met Olivia het meest catchy van het hele album en wordt hoogstwaarschijnlijk een hitje, maar de tekst is hier en daar wat minder vrolijk. In de brug zingt Louis Tomlinson: “Mini-bars, expensive cars, hotel rooms, some new tattoos, good champagne and private planes – they don’t mean anything.” One Direction heeft het (voor nu) gezien en dat blijkt uit lyrics als deze.
Het mooiste afscheidsnummer is echter te vinden op de deluxe editie van het album. In ‘Walking in the Wind’ hoort de luisteraar: “Goodbyes are bittersweet, but it’s not the end. I’ll see your face again.” Een mooie ballad die – zoals eigenlijk alle nummers op het album – over een meisje gaat, maar geprojecteerd kan worden op 1D. En laten we hopen dat de songtekst gelijk heeft. Stoppen op je hoogtepunt is een bekend fenomeen, maar na de stijgende lijn in One Directions muziek, is het jammer dat we misschien nooit zullen weten of ze meer voor ons in petto hadden.
