Film: Monte Carlo
Selena Gomez is één van de vele Disneysterretjes die haar filmdebuut maakte in Spy Kids 3-D: Game Over. Op televisie maakte ze furore in de serie Barney and Friends en ze heeft sinds vorig jaar een eigen kledinglijn. Ook op relationeel gebied gaat het goed met Selena. Sinds een tijd heeft ze een relatie met de meeste gehate, maar ook meest geliefde zanger van dit moment, Justin Bieber. Genoeg showbizz-nieuws en weer terug naar film: de 19-jarige heeft twee rollen in de nieuwe komedie Monte Carlo.
Beste vriendinnen Grace (Gomez) en Emma (Katie Cassidy, Gossip Girl) gaan met elkaar op een droomvakantie naar Parijs. Maar als hun ouders besluiten dat de stijve stiefzuster Meg (Leighton Meester, Gossip Girl) ook mee gaat, zorgt dat voor een kleine teleurstelling. Eenmaal in de Franse hoofdstad wordt deze nog groter als ze in vieze hotels komen en een rondleiding krijgen die alle leuke dingen overslaat. Maar als Grace verward wordt met de verwende Britse Cordelia (Gomez), gaat er een luxe wereld voor hen open. Luxe hotels, duur ontbijt en vele rijke vrienden. Maar wat als de échte Cordelia erachter komt?
Het verhaal is interessant, maar is niet erg origineel en vrij standaard. De gebeurtenissen zijn (in het begin van de film) vermakelijk en zijn regelmatig nog goed voor een glimlach. Vooral de Franse personages, met een overdreven accent, zijn hilarisch. Acteur Pierre Boulanger (Monsieur Ibrahim et les Fleurs du Coran) maakt in de film zijn Engelstalige debuut en zet een goed personage neer. Ook de drie vriendinnen zijn overtuigend, maar het is vooral Gomez als de verwende Cordelia die het meeste indruk maakt.
Maar dan komen we bij het eeuwenoude cliché uit films: voorspelbaarheid. De gebeurtenissen zijn in het begin wellicht origineel, maar daarna volgt het een vast stramien in tienerkomedies. Uiteraard worden de drie meiden verliefd (zucht) en gaat het vanaf dat moment niet meer om het feit dat Grace en Cordelia op elkaar lijken, maar is het liefdesverhaal het belangrijkst. Iets wat al erg vaak verteld is en het dus nog voorspelbaarder wordt.
De doelgroep van de film is meteen duidelijk: tienermeisjes. Die zullen ook een leuke 109 minuten hebben, want alles zit erin: liefde, mooie kleding, Parijs, toffe muziek en vriendschap. Voor iedereen buiten die doelgroep is Monte Carlo een stuk minder. Het verhaal is voorspelbaar en helaas gaat die uiteindelijk de kant op van de onvermijdelijke liefde. Het was beter (en origineler) geweest als de focus was gebleven op de Gomez-Cordelia-verwarring.
