Soof

De dagen worden korter en Kerstmis komt er alweer aan. Dat betekent gezelligheid en liefde op de straten en in huis, maar zeker ook in de bioscopen. Onlangs hadden we Mannenharten al - gevild door critici, maar volledig omarmd door het publiek - en nu komt daar de nieuwste Nederlandse romkom Soof bij, gebaseerd op de columns van Sylvia Witteman. De film laat zien dat liefde niet altijd mooi hoeft te zijn.

Het lijkt namelijk allemaal goed te gaan voor Soof (Lies Visschedijk): een goedlopend cateringbedrijfje, een lieve man en drie leuke kinderen. Maar ook bij haar komt op een dag de vraag: is dit alles? Tijdens die twijfel loopt zij tegen het lijf van choreograaf Jim (Dan Karaty), waarbij zij meteen een klik voelt. Als de relatie tussen de twee onbedoeld uit de hand dreigt te lopen, moet Soof zich afvragen of haar man Kasper (Fedja van Huêt) nog wel die knappe man is waar ze ooit op viel. Maar des te meer grip ze probeert te krijen op haar chaotische leven, des te meer het lijkt te ontsporen.

Ja, je leest het goed: Dan Karaty. Het Amerikaanse jurylid uit So You Think You Can Dance in zijn eerste rol in een Nederlandse film. De gedachte waarom hij als acteur in deze film hoort zal bij meerdere mensen opborrelen, maar eerlijk is eerlijk: naast goed dansen kan hij ook nog eens prima acteren. Hij is een leuk contrast met de totaal verschillende Kasper.

Naast Karaty is er een heel blik aan bekende Nederlanders opengetrokken om een cameo te maken. Het veelvoud aan korte rolletjes is soms iets teveel van het goede en overschaduwt het verhaal een beetje. Alleen de cameo's van ex-politica Femke Halsema en regisseur Martin Koolhoven zijn echt grappig. Volkomen willekeurig, maar toch het lachen waard.

En er valt genoeg te lachen. De hysterische oma met rare trekjes, de drukke maar aandoenlijke broertjes en - voor de oudere kijkers - de herkenbare sleur in het huwelijk. Dat laatste wordt realistisch en met een komische noot neergezet door het koppel Lies Visschedijk en Fedja van Huêt, waar de chemie van af spat.

De balans tussen de lach en de traan kon bijna niet beter. Het aantal emotionele momenten komen ook goed binnen en voelen niet geforceerd aan. Om het drama niet al te zwaar te maken komt er bijna altijd toch nog een grap bij om het luchtig te maken. Dat maakt Soof tot een goede romantische komedie die de liefhebber van het genre zeker niet mag missen. En eigenlijk de perfecte film om met de kerstdagen te bekijken, ook al gaat het niet over kerst.