Bordspel: CSI: Crime Scene Investigation, het bordspel
Ieder verhaal biedt in ieder geval wel een avondje vermaak. Je bent zo een uurtje of twee onder de pannen. Net als in de serie kom je gedurende het spel langzaam maar zeker achter de waarheid. Toch blijven er genoeg gaten in het verhaal waar je zelf conclusies aan moet verbinden. Het gevolg is dat, als je eenmaal alle bewijskaarten van alle niveaus verzameld hebt, je zelf nog aardig wat eindjes aan elkaar moet knopen: de puzzel is nog niet compleet aan het eind van het spel.
Naast inzicht en gezond verstand is een portie geluk in dit spel ook wel erg handig. Aangezien je je spelfiguur verplaatst aan de hand van het aantal gegooide ogen van de dobbelsteen kun je erg veel geluk hebben en in een relatief korte tijd veel bewijskaarten 'verzamelen'. Zo overkwam het mij dus dat ik nog steeds op het eerste niveau bezig was, terwijl mijn vriendin op het derde niveau al bijna het verhaal rond had.
Een grappige toevoeging aan het spel zijn de informatie- en Grissomkaarten. Informatiekaarten zijn vergelijkbaar met de Kanskaarten uit Monopoly, alhoewel ze niet zo veel toevoegen aan dit spel: vaak komt het er op neer dat je, na het trekken van een informatiekaart, bewijskaarten moet delen met de andere spelers of dat je juist nog niet verzameld bewijs van een ander mag vragen. Grissomkaarten zijn nog vreemder. De teamcaptain van het CSI-team imiteert op iedere kaart een fortune-cookie door uitspraken te doen als 'mensen liegen, bewijs niet'. Diegene die het eerst de Grissomkaart van een bepaald niveau bemachtigt krijgt nog een extra aanwijzing: hij benadrukt het belang van bepaalde bewijskaarten. Een soort hint dus.
Aangezien het spel draait om het verzamelen van bewijzen door het lezen van de bewijskaarten, heeft het spelbord - dat overigens mooi uitgevoerd is - eigenlijk weinig nut. De verzamelde bewijskaarten worden namelijk afgevinkt op je checklist. Op die checklist baseer je ook je arrestatiebevel.
