Boek: John Ajvide Lindqvist - Wolfskinderen
Een hulpeloze baby wordt gevonden in het bos. De man die haar vindt, neemt haar mee naar huis. Het kind krijgt de naam Theres, hoofdpersoon in het boek Wolfskinderen. Samen met zijn vrouw besluit de man Theres te laten opgroeien in de kelder van zijn huis, uit angst voor ontdekking. Elders in Zweden wordt Teresa geboren. Zij groeit op tot een vrij normaal ogende tiener met wat overgewicht. Vanbinnen voert Teresa echter een innerlijke strijd. Als Theres en Teresa elkaar ontmoeten, ontstaat er een merkwaardige chemie tussen de twee, een chemie die uiteindelijk extreem gewelddadige gevolgen heeft...
Vondeling Theres blijkt een kind te zijn dat niet van deze wereld is. Ze is emotieloos en totaal geïsoleerd. Een opvallende eigenschap van Theres is haar betoverende zangstem. Na een ingrijpend 'incident' krijgt ze een identiteit en als tiener begint ze te wennen aan de buitenwereld. Na de ontmoeting met Teresa besluiten de meisjes als duo muziek te gaan maken. De roem van Theres maakt haar als een soort messias voor ongelukkige tienermeisjes. De groep fans vormen een trouwe groep discipelen die uiteindelijk tot verschrikkelijke dingen in staat zijn.
Wolfskinderen is het vierde boek van de Zweedse schrijver John Ajvide Lindqvist. Het boek leest als een verhaal van Stephen King, al zijn de hoofdpersonen meer ongrijpbaar en af en toe moeilijk te doorgronden, iets wat het boek juist interessanter maakt om te lezen. Lindqvist slaagt er goed in om absurde situaties als plausibel te verkopen, waardoor je als lezer niet snel afhaakt. Zo halverwege het boek wordt duidelijk dat de hoofdpersonen in hun leven voor een soort ramkoers kiezen: een onvermijdelijke neerwaartse spiraal. Je blijft doorlezen, niet omdat je nog hoeft te twijfelen óf er een klap komt, maar vooral omdat je wilt weten hoe en hoe hard de knal precies aankomt.
Veel omschrijvingen en gebeurtenissen in het boek zijn beschreven op een manier die aan een spannende actiefilm met veel scènewisselingen doen denken; wellicht niet gek met de achtergrond van Lindqvist als schrijver van verschillende toneel- en tv-scripts. Hij slaagt er geweldig in om de innerlijke veranderingen van de belangrijkste personages op een geleidelijke manier aan de lezer te presenteren. Het is alsof de hoofdpersonen laagje voor laagje afgepeld worden, waardoor je als lezer een steeds beter beeld krijgt van hun angstaanjagende drijfveren en motivaties.
Wolfskinderen is een verrassend goed boek met een intrigerende opbouw. De climax stelt niet teleur en vormt de slagroom op de smakelijk verontrustende horrortraktatie van John Ajvide Lindqvist, die met Wolfskinderen een beeldende en vooral vermakelijke horrorroman heeft geschreven. Aanrader!
