Profile of a killer
Een jonge, hoogbegaafde seriemoordenaar begaat de ene moord na de andere in Profile of a killer. Hij blijft politie en FBI steeds een stap voor. De FBI besluit de hulp in te roepen van een beroemde en gepensioneerde profiler. De seriemoordenaar blijkt de FBI opnieuw te slim af te zijn, want hij ontvoert de profiler en houdt hem vast op een afgelegen boerderij. Daar begint een dodelijk spel tussen de twee...
Op de boerderij onstaat namelijk een mentale strijd tussen profiler Saul Aitken (Gabe Angieri) en psychopaat David (Joey Pollari). David daagt Saul uit om een perfect profiel van hem te maken. Als Saul ergens een misstap maakt, dan brengt David een vooraf uitgekozen slachtoffer om het leven. Een totaal nieuwe ervaring voor Saul, die dan ook niet helemaal weet hoe hij met de situatie om moet gaan. Wat moet hij zeggen en doen om ervoor te zorgen dat het moorden stopt en dat David levend wordt aangehouden?
Een profiler, een seriemoordenaar, een race tegen de klok: het is allemaal al eens gedaan en gezien. De keuze van regisseur Caspian Tredwell-Owen om de identiteit van de seriemoordenaar bekend te maken aan het begin van de film, zorgt ervoor dat de psychologische strijd tussen good guy en slechterik anders verloopt dan de traditionele profiler-seriemoordenaarfilms. De ontvoering van Saul helpt daar natuurlijk ook wel een beetje bij.
De vernieuwende insteek van de film weegt niet op tegen het verdere verloop van het af en toe fragmentarische verhaal. Ja, er wordt gemoord, er wordt geschreeuwd. Natuurlijk is de seriemoordenaar de politie steeds te snel af en - zoals bij elk ontvoeringsverhaal - doet de echtgenote van de ontvoerde profiler een emotionele oproep. We zien een mislukte vluchtpoging van Saul, we zien een FBI-collega die zogenaamd alleen naar een afspraak met David gaat. Zal ik maar stoppen?
Aan het eind van de film zijn de vragen waar je als kijker nog eens over door kunt filosoferen eindelijk duidelijk. Wie zijn we? Hoe uniek is ieder individu? Hoe belangrijk is een eigen identiteit? Jammer dat Tredwell-Owen daarvoor eerst twee uur lang de kijker lastig valt met zowel beeld- als verhaaltechnische clichés. Wellicht was het een beter idee geweest om het verhaal vanuit het standpunt van David te vertellen in plaats vanuit dat van Saul. Het had in elk geval een interessanter verhaal opgeleverd.
Je kunt een seriemoordenaar psychisch volledig ontleden om zo precies te kunnen beargumenteren wat de drijfveren van iemand zijn. Je kunt ook meteen concluderen dat iemand een 'psycho' is. Zo is het ook een beetje met deze film. Je kunt Profile of a killer bekijken en uitgebreid met jezelf in overleg gaan waarom de film niet al te best is. Je mag jezelf ook tijd besparen en meteen concluderen dat je de zoveelste film over profilers en seriemoordenaars gewoon links kunt laten liggen, ondanks de vernieuwende insteek. Wil je toch een toffe film uit dit genre zien? Kijk dan gewoon The silence of the lambs nog een keer...
