Boek: Ruth Rendell - Het Genootschap

In de Londense wijk Pimlico wonen de rijke, chique mensen met hun mooie, witte huizen, hun blinkende auto’s en hun veelal inwonend personeel. In de wijk verblijft ook een een bont gezelschap van au pairs, chauffeurs en schoonmakers, dat regelmatig bijeenkomt in de plaatselijke pub om hun frustraties te uiten. Onder hen is de jonge Dex. Hij werkt als tuinman in de wijk. Er is alleen iets vreemds aan hem. Sommigen zeggen zelfs dat hij een tijd in een psychiatrische kliniek heeft gezeten vanwege een poging tot moord op zijn moeder...

Schrijfster Ruth Rendell maakt in Het Genootschap meteen duidelijk dat Dex ze niet allemaal op een rijtje heeft. Direct blijkt dat zijn daden een belangrijke rol in het boek zullen spelen. De gevolgen van die daden ontvouwt ze alleen langzaam, waardoor het verhaal tot op de laatste pagina intrigerend blijft. Rendell slaagt erin om de sfeer in de wijk onder het personeel goed en beeldend te verwoorden. Ze omschrijft de pikorde en dubbele agenda's op een grappige manier waaruit blijkt dat lang niet iedereen elkaar het licht in de ogen gunt.

Al snel in het boek gebeurt er een 'ongeluk', dat op zijn minst als doodslag of zelfs moord uitgelegd kan worden. Het boek wijkt af van de standaard thrillers in de zin dat meteen duidelijk is wie het heeft gedaan. De vraag die de lezer tot het eind bezig houdt is vooral of het lukt om de moord te verdoezelen. En welke rol speelt Dex nu precies daarbij?

Het idee is leuk, maar het levert niet de spanning op zoals veel andere thrillers dat wel doen. Je voelt je als lezer daarnaast weinig betrokken bij de voornamelijk onsympathieke hoofdpersonen in het boek. En dan Dex: een gestoorde mafkees introduceren in het verhaal heeft voor een schrijver als gevolg dat je niet hoeft na te denken over motivaties en beweegredenen van dergelijke mensen. Jammer, want de setting en de personages in het boek zijn stiekem toch wel vermakelijk.

Het Genootschap is een moordmysterie dat als zodanig niet helemaal goed uit de verf komt. Het idee is leuk, maar de gekozen verhaallijn levert geen bevredigend eind op. Gelukkig maakt de beeldende schrijfwijze en de leuke setting een deel goed. Voor de liefhebbers van Keeping up appearances een aanrader. Mensen die van diepgaande literaire thrillers houden, kunnen beter nog even verder zoeken.