De Mol: het is maar Verdacht!
Een mindfucking game. Dat is Wie is de Mol? ieder seizoen weer. Nu het dertiende seizoen bezig is, weet iedere kandidaat en kijker van tevoren wat hij ongeveer kan verwachten. Alles is verdacht: van het wel of niet aanwezig zijn van een zoutpotje op de ontbijttafel tot de tijdsduur en frequentie van de stoelgang van iedere individuele kandidaat. Sinds übermol George zijn underachievers verdacht, sinds Milouska zijn buitenbeentjes verdacht, sinds de handgebaren van Inge kan ieder vingertje van een kandidaat tot een voortijdige oplossing leiden van de grootste vraag in de televisiegeschiedenis: Wie is de Mol?
De eerste aflevering van dit nieuwe seizoen begint er al gelijk mee. Die landschappen van Zuid-Afrika, zijn dat aanwijzingen? De Big Five van de dieren, zal dat uiteindelijk naar één van de kandidaten leiden? Carolien en Tania hebben immers de manen die gelijkstaan aan de leeuw, koning der dieren. Zal één van hen winnen, of de mol zijn? Of zullen de prachtige beelden zijn afgestemd op basis van het sponsorgeld van de toeristische industrie in Zuid-Afrika? Het is maar verdacht.
De dropping was een vreselijk verdacht openingsspel. Carolien scheurde bij het zien van de afbeelding van Nelson Mandela in het glas-in-loodraam direct een tweede envelop open, want: “Hier kan ik niets mee.” Nee, jij niet, maar de mensen bij je in de buurt misschien wel. Tim probeerde uit te vinden wat de locatie van de munteenheid was, alsof hij zichzelf dusdanig kansloos achtte om als winnaar uit de bus te komen, dat hij beter direct een bank kon beroven. En wat was er aan de hand met de enveloppenruil tussen Daniël en Ewout? Vond de nicht Daniël dat Ewout niet aantrekkelijk genoeg, of was het een verdekte mollenstreek om niet samen naar de eindbestemming te gaan? Het is maar verdacht.
De bungeejump werd ook enorm overgeanalyseerd door alle kandidaten. Springen of niet, vrijstelling gunnen of niet, wordt er al dubbel omgekeerde psychologie toegepast waarbij de kandidaat boven wel wil springen, maar niet durft te springen omdat hij denkt dat de kandidaat beneden zegt dat hij wel wil springen, dus niet gaan springen, waardoor de kandidaat boven wel moet springen om de vrijstelling toch binnen te halen? En waarom kreeg de ene groep geen enkele vrijstelling, en bedacht de andere groep dat het misschien in hun toekomstige voordeel zou zijn om de anderen dan wel een vrijstelling te gunnen, zodat het iets goeds voor hen zou kunnen doen?
Wie is de Mol? is bijna als het geloof in een god. Er is een hogere macht in de vorm van een mol en de bijbehorende discipelen die het programma maken, maar welke tekens laat hij achter? Het maakt inmiddels niet meer uit hoeveel en welke aanwijzingen de programmamakers erin stoppen, want de kandidaten én kijkers maken zichzelf al krankzinnig door te zoeken naar onbestaande dubbele lagen in het spel of daaromheen. Het is slechts een kwestie van tijd tot Wie is de Mol? geen mol meer bevat, want het programma draait al goed bij alleen maar het idee dat anderen je ieder moment kunnen fucken.
Hoe je het tijdens het programma ook zal proberen, je weet pas echt wie de mol is zodra het programma afgelopen zal zijn. Uiteindelijk is die ontknoping ieder jaar weer een grote teleurstelling. Sinds we George hebben zien waterskiën, geld weg zien gooien en andere fantastische streken heeft uitgehaald als underdog, vallen de verborgen mollenstreken en aanwijzingen ieder jaar weer tegen. Maar laten we eerlijk zijn: dat komt niet door de geniale makers van Wie is de Mol? Het komt door ons. Wij zien en interpreteren zelf te veel. En dat is genieten.
