Mon carnet de Tour (2) (Tourdagboekje)

Joost (Joost-mag-het-weten)
Ik riep het in het voorseizoen al: "Santo Subito Boonen"! Verklaar hem zo snel mogelijk Heilig, of tenminste het moet zelfs niet meer de Vlaamse wielerverslaggevers en het Vlaamse wielerpubliek hebben het al gedaan. Boonen begint meer en meer een Merckxiaanse status bij het publiek te krijgen. Het is ook in deze moderne wielertijden tamelijk uniek wat hij dit seizoen al gedaan heeft. Hoe lang zou het al geleden zijn dat een renner die een klassieker in het voorjaar won ook nog eens in de Tour kon toeslaan? En dan doet hij het beide al dubbel. Hij won niet één klassieker, maar de historische dubbelslag Ronde Van Vlaanderen - Parijs Roubaix. Slechts een handvol renners deden dat hem al voor.

En dan is de beginfase van deze Ronde van Frankrijk ook al de "Grote Tom Boonen Show" geworden. Twee keer wist de krachtige Belg met anderhalve fietslengte voorsprong de tegenstand weg te blazen. Wie spreekt er nu nog over die Italiaan die al n paar jaar de Toursprints ontloopt, Petraski of hoe heette die weer … Nee, de nieuwe spurtgod komt uit de Belgische kempen … Voorlopig toch.

Morgen dan weer is er het traditionele spektakel van de ploegentijdrit. Leun er maar eens goed bij achterover in je luie stoel en laat het tot u komen. Het is een gewéldige discipline. Eentje die hoe kan het ook anders nog door Tourstichter Henri Desgrange hemzelve uitgevonden is. Omdat een van de Oertouren opeens saai begon te worden besloot de geniale man om eens alle ploegen apart aan de start van de rit te laten komen, geen ritje van 67,5 zoals morgen, maar eentje van wellicht zowat het tienvoudige daarvan. Geen genade voor de slaven van het stalen ros destijds.

Maar ik ben dus gek van die discipline, we hebben er in de loop van de jaren schitterende dingen in gezien, toen men het terug invoerde in de jaren '70 zag je hoe de grote Eddy Merckx de ploegentijdrit alleen op de kop van zijn ploeg aframde, de kunst was voor zijn ploegleider om 5 man te zoeken die in zijn wiel zou kunnen blijven zodat zijn tijd telde.
We hebben ook de grote Post ploegen gehad, Raleigh en Panasonic, dé specialisten in de discipline.

Maar er is sindsdien veel veranderd. Bij Post reed men nog op gewone fietsen en met losse haren, wat we morgen te zien krijgen kan zelfs de vergelijking met de formule 1 doorstaan, afgemeten fietsen, posities bepaald in de windtunnels, helmen die de luchtweerstand perfect moeten doorlaten over de rennersrug, … En dat in zoals altijd een prachtig Frans landschap.

Geniet ervan morgen, ik ben er terug met mijn volgende stukje woensdag na de derde ritzege van Tom Boonen …