Nintendo 3DS
Impressie Pheno
Als ik de dag moet beschrijven met een woord, dan zou ik het 'indrukwekkend' noemen. Nintendo wil duidelijk af van zijn casual imago bij de fanatieke gamer, door ook andere titels voor de Wii aan te bieden, dan het zoveelste sportspel waar je weer mag gaan slaan met een Wiimote als racket. Er komen leuke spellen uit voor de Wii, met Kirby's Epic Yarn als persoonlijke favoriet.
De 3DS gaat met de nu al indrukwekkende lijst van spellen een goede opvolger worden van de DS(i). Het 3D-effect is erg mooi om te zien, tenminste, als je geen oogafwijking hebt. Gelukkig is het effect dan uit te zetten, waardoor je misschien wel de speciale 3D-momenten mist, maar het spel alsnog kunt spelen. Metal Gear Solid 3D maakte op mij de meeste indruk, de jungle komt tot leven door de hoeveelheid vegetatie, maar ook door slangen die naar je bijten en wespen die je achtervolgen, terwijl jij ongemerkt op je plaats van bestemming wilt komen. Dit spel laat de kracht van de 3DS goed zien.
Ook Resident Evil: Revelations laat die kracht goed zien. Je kunt in de demo de camera bewegen, zodat je weet dat je niet naar een opgenomen filmpje zit te kijken, en wat de 3DS aan beelden op het scherm tovert, is, jawel, indrukwekkend. Ook zonder 3D is dit duidelijk een krachtpatser. Met 3D is de Nintendo 3DS de toekomst van handheld gaming, of Sony moet ons nog heel erg kunnen verrassen met hun antwoord op dit apparaat.
Een ding is zeker, Nintendo is met deze line-up weer terug waar ze horen: echt voor iedereen, core- en casualspelers. Hopelijk maken ze dit keer echt iets van online gaming, want daar hebben we nog niets van mee gekregen tijdens deze presentatie.
Het 3D-effect: in Metal Gear Solid: Snake Eater 3D betekent het dat er slangen op je af komen, in Mario Kart 3DS dat er coureurs van je scherm afrijden, in Kid Icarus Uprising dat er vijanden dichterbij dan ooit komen en voor films al het bovenstaande. Met de 3D-gekte van nu is dat geen vreemd beeld.
De techniek erachter is vaak simpel: door middel van een moderne bril worden constant beelden afgewisseld, omdat steeds de glazen om de beurt razendsnel afgeschermd worden. Filmmakers kunnen daardoor een beweging nabootsen die van het scherm af lijkt te komen, waardoor er dus een driedimensionaal beeld ontstaat. Wanneer je twee normaal functionerende ogen hebt, ziet het er ongetwijfeld geinig uit. Maar wanneer er één lui is, loenst, heb je er niets aan. Dan zie je twee beelden die over elkaar vallen en waar je alleen maar duizelig van wordt.
De Nintendo 3DS heeft datzelfde probleem. Wanneer je als loensend persoon het scherm van de 3DS op maar een klein beetje 3D-effect zet, zie je al snel dubbel. Wat er gebeurt is dat de 3DS twee beelden naar je ogen stuurt, die er op hun beurt één beeld van maken waarna je hersenen het weer uitpakken als twee, waardoor het 3D-beeld ontstaat. Maar als één oog niet meewerkt, wordt het 3D-beeld niet verwerkt als zodanig en dan blijven er twee lagen over, die allebei gezien worden.
Het magische en unieke aan de 3DS is dan ook niet bestemd voor schele mensen. Wat er overblijft is een opgevoerde Nintendo DS, met één breed scherm, twee camera's waar je niets aan hebt en nette graphics van wat we hebben gezien op het Nintendo-evenement. Natuurlijk zijn er ook betere multiplayer-opties en internetconnecties, maar dat is technisch geneuzel waar we nog niets van gezien hebben in de praktijk.
