CD: Radiohead - Special Editions
Zo reageerde Lily Allen afgelopen week negatief over de uitspraken van Radiohead gitarist en mede-bestuurslid van Featured Artists' Coalition, Ed O'Brien, die op de bres springt voor filesharing. Volgens Allen is downloaden destructief voor de industrie en beginnende artiesten en steunt daarom het plan om in Engeland (net zoals vorige week in Frankrijk) downloaders af te sluiten van internet bij meermaalse overtredingen.
Radiohead zal er het zijn van blijven denken en naar eigen inzicht door blijven handelen, ondanks het feit dat juist deze band ooit als één van de eerste artiesten werd 'geplaagd' door filesharing. Het album Kid A werd in 2000 een maand voor uitgave gelekt via Napster, maar kreeg daardoor ook zo'n buzz met zich mee dat de verkoop prima verliep. In navolging van de eerdere drie special editions dit jaar worden nu de overige drie albums aanwezig in de EMI back catalogus uitgegeven in overeenkomende vorm.
Kid A
Een typisch album dat qua smaak neer kwam op "love it or loath it". Kid A luidde na de millenniumwisseling een innovatieve wending in voor de Britse band. De overgebleven rock werd ingenomen door electro, samples, jazzy composities en buitenaardse effecten. Voor de 'oude' Radiohead-fan was het misschien even slikken. Kid A bleek voor velen echter een ongepolijste diamant, die naarmate de draaibeurten opstapelden meer en meer ging glimmen. De spanning en lading van het album zijn groots, maar veel minder toegankelijk dan vorige platen. Naast jazz en electro kreeg de plaat stempels als Krautrock, avant-garde en post-punk mee. Degenen die het bestempelden als commerciële zelfmoord kregen ongelijk, want de verkoopcijfers van de plaat waren torenhoog en kreeg daarnaast menige prijzen naar zich toe geslingerd. In deze special collectors edition wordt het origineel bijgestaan door een indrukwekkend live-album, waarop dertien tracks staan. Opgenomen bij onder andere de BBC, Canal+ studio en een concert in Warrington. Uiteraard zit er overlap in de tracklisting van de verschillende opnamen, maar is het erg om onder meer 'Idioteque' en 'The National Anthem' twee maal te horen? Totaal niet!
De bijgeleverde DVD is wat karig zo zonder singles van de plaat. Met slechts iets meer dan twaalf minuten geeft het een korte registratie van een optreden bij Later...with Jools Holland. 'Morning Bell', 'Idioteque' en 'The National Anthem' komen voorbij. Het blijft echter intrigerend om te zien hoe dit buitenaardse geluid live neer wordt gezet.
Label: EMI Releasedatum: September 2009
Waardering:
Amnesiac
Minder dan een jaar later kwam Radiohead met een volgend album op de proppen, Amnesiac. Opgenomen in dezelfde tijdspanne als Kid A. Vandaar dat deze plaat gekscherend de titel 'Kid B' meekreeg, alsof deze uitgave de b-kantjes droeg van de succesvolle voorganger. 'Morning Bell' komt in andere vorm bijvoorbeeld naar voren hier. Radiohead zag de albums wat losser van elkaar staan, meer als "twins, separated at birth".
Ook hier spelen electro, jazz en avant-garde een grote rol, maar Yorke en kompanen gaven het album toch een andere "schwung". De muziek lijkt wat minder kartelig. Amnesiac bracht in tegenstelling tot Kid A enkele sinlges voort (de eerste sinds 1998). Het spookachtige 'Pyramid Song' kent een breekbare schoonheid, terwijl 'Knives Out' heeft iets weg van 'Paranoid Android'. Nergens explodeert de plaat echt en hij moet in zijn geheel gedraaid worden om het spanningsveld op te roepen. De tweede cd in de met stof uitgebrachte box bevat een verzameling aan b-kantjes en wat Parijse live-opnamen van a-kantjes, maar mist wel de opbouw en coherentie die inhoud van Amnesiac nodig heeft om te overtuigen, ondanks de tweedeling. De dvd bevat in deze box meer dan drie kwartier aan materiaal. Vier tracks van hetzelfde Later...with Jools Holland optreden versieren de schijf en zijn net als op Kid A van mooie kwaliteit. 'Knives Out' en 'Pyramid Song' komen nog terug in de Top of the Pops-uitvoering. Naast deze live-momenten bevat de dvd videoclips van 'Pyramid Song', 'Knives Out' 'I Might Be Wrong' en 'Push Pulk/Spinning Plates'
Label: EMI Releasedatum: September 2009
Waardering:
Hail To The Thief
Het minst overtuigende werk van het Radiohead-imperium? Qua muzikale impact en verkoopcijfers in ieder geval. Het muzikale spectrum van de band trekt voorbij met een enorme traagheid maar laat tegelijkertijd een beklemmende sfeer achter. De variatie aan stijlen is op deze plaat groter en in zijn geheel is het wat toegankelijker. Maar toch maakt dat het niet spannender en op gegeven momenten zelfs saai. De dikke brei aan trage en uitgerekte elektronica creëert eerder een lastige ambientsfeer, dan een plezierige luistertrip. De extra cd, met dertien tracks, draagt dit geluid verder uit. Drie live-tracks zijn er aanwezig ('2+2=5', 'Sail To The Moon' en 'Go To Sleep'), de rest is gevuld met b-kantjes van de singles van het album. Her en der met mooie, ingetogen uitschieters, maar grotendeels slaat het de saaie en ongeïnspireerde kant op. De bijbehorende dvd bevat werderom vier video's ('There There', 'Go To Sleep', 'Sit Down. Stand Up.' en '2+2=5'). Die laatste komt nog twee maal terug, een festivaluitvoering en uiteraard de Later...with Jools Holland registratie, waarvan nog 3 nummers zijn geregistreerd.
Label: EMI Releasedatum: September 2009
Waardering:
De uitgaven zijn net als bij de eerste lading special editions grotendeels geschikt voor de liefhebbers die nog niet alles in huis hebben of het erg graag bij elkaar in één uitgave willen hebben. De die-hard fans zullen de bootlegs en b-kantjes al lang in de verzameling hebben zitten en voor de nieuwe Radiohead geïnteresseerden blijft het instapmodel in de aanbiedingbakken toch de beste optie.
Kijk voor meer muziek in CD's.
