Concert: Tori Amos in HMH

Rick (Toffe_Ellende)
Het contrast kan haast niet groter: terwijl in de Amsterdam ArenA complete volksbuurten zich hebben verzameld om te genieten van de Nederlandse wereldtoppers Gerard Joling, Gordon en René Froger, is even verderop in de Heineken Music Hall een wat elitairder publiek bij elkaar gekomen voor Tori Amos. In de HMH echter geen in het roze gestoken woedende menigte en vechtpartijen vanwege een slecht geluid en suizende oren.

Rock 'n Roll
Of het nou komt door het festijn aan de overkant of niet, het concert van Tori Amos is niet uitverkocht. De Amerikaanse zangeres/pianiste, die toert ter promotie van haar nieuwe studioalbum American Doll Posse, moet het doen met zo'n 4500 belangstellenden. Die zien hoe hun diva ook op het podium het concept van American Doll Posse met haar vijf persoonlijkheden heeft doorgevoerd. Amsterdam krijgt er twee: Pip en Tori. Pip vertegenwoordigt een sterk en eigenwijs personage, een pose die Tori Amos voor het eerste deel van de show aanneemt. Tijdens nieuwe songs als 'Teenage Hustling', 'Body and Soul' en het ultrakorte 'Fat Slut' demonstreert ze dat ze haar rock 'n roll kant niet heeft verloochend. Iets dat we de laatste jaren toch gemist hebben. Ze wordt begeleid door Matt Chamberlain (drums), Dan Phelps (gitaar) en Jon Evans (bas) die dan ook een sterk bandgeluid creëren.


Tori Amos


Mixed emotions
Tijdens act twee (na een pauze en een metamorfose) van de show zien we het alter ego Tori, 'een karikatuur' van Tori Amos zelf. Ze is nu meer de diva die we van haar gewend zijn met een mix van oud en nieuw werk, uptempo en gevoelige ballads. Het speelse gemak waarmee ze tegelijk orgel als piano speelt in een houding die de Arbo zou afraden. Het geïmproviseerde 'My Piano' gaat over haar verhouding met haar instrumenten. Het is een schitterend stukje theater die op de lachspieren werkt. Het inmiddels vijftien jaar oude 'Winter' voedt andere emoties. Het blijft muisstil en men focust zich op de vrouw en haar piano.

Climax
Bijna tweeëneenhalf uur speelt de 43-jarige zangeres. Tijdens de toegiften oogst ze het meeste applaus met het wonderschone 'Bouncing Off Clouds' en concertfavorieten 'Precious Things' en 'Hey Jupiter'. Terecht, want Amos werkt op deze manier toe naar de climax, van hoogtepunt naar hoogtepunt. Een mooi opgezette (licht)show en een uitstekend geluid maakt het af. Chapeau. Ik krijg alleen medelijden met de volksbuurttypes in de ArenA.

Locatie: Heineken Music Hall Datum: 2 juni 2007 Waardering: