Film: Hellboy
Het verhaal
Hitler wil de wereld veroveren met behulp van zwarte magie. Daarom halen de nazi’s een kind uit de hel. Maar de Amerikanen weten dit plan te dwarsbomen en nemen de baby mee. De vuurrode koter krijgt de naam Hellboy en groeit op als een goed persoon die af en toe de misdaad bestrijdt. Hij wordt hierbij geholpen door zijn pleegvader, Liz en Abe Sapien.
Maar de nazi’s laten het niet bij de nederlaag zitten. Ze komen jaren later terug en willen alsnog Hellboy overhalen de kwade zijde te kiezen. Hellboy komt voor een lastige keuze te staan. Volgt hij zijn biologische vader, de slechte Raspoetin, of blijft hij toch aan de goede kant? En hoe moet hij in hemelsnaam de liefde winnen van Liz, waar hij al jaren verliefd op is.
De film
Hellboy is een comicbookverfilming die op alle fronten werkt. Het verhaal is spannend en wordt goed verteld, de actie is meer dan prima, de speciale effecten overtuigend, de sidekicks zijn grappig en de hoofdpersoon is een held tegen wil en dank waar we sympathie voor voelen.
De film wordt volledig gedragen door Ron Perlman. Deze bijrolacteur zagen we eerder in Name of the Rose, Blade 2 en Alien 4, maar de hoofdrol van superheld is hem ook op het lijf geschreven. Je zou bijna denken dat de tekenaar van de comicreeks hem in gedachten had. Perlman is Hellboy. Uiteraard hielp het 4 uur lang aanbrengen van make-up, maar de flair waarmee Perlman zijn karakter tot leven laat komen is aanstekelijk.
Ook de andere karakters komen tot leven op het witte doek. Abe Sapien, half mens, half vis, is grappig als collega en vriend van Hellboy. John Hurt is aandoenlijk als pleegvader van Hellboy en Selma Blair zet een vertederend meisje neer dat vuur kan opwekken door er alleen al aan te denken.
Het verhaal heeft niet zoveel om het lijf. De wereld moet gered worden van de ondergang, voor de zoveelste keer. De badguys zijn echter goed neergezet. Raspoetin is een gevaarlijke tegenstander en wordt bijgestaan door een enge nazi die schuil gaat achter een masker. Dat het een kat en muisspel wordt kun je wel raden. Het gaat dan ook vooral om de manier waarop die scènes worden neergezet. Dat betekent actie, actie en nog eens actie.
