Cabaret Review: Rooyackers, Kamps & Kamps

Mariët (Meiske78)
Wat vooral opvallend is aan de voorstelling van Rooyackers, Kamps en Kamps, is het gebruik van voice-overs. De gedachten van de jongens komen op die manier naar voren. Ze zeggen het ene, maar denken het andere. Vooral in hun gedachten nemen ze geen blad voor de mond, wat tot hilarische situaties leidt. Ook de moeder van deze theaterkinderen is via de stem van (als ik het goed heb) Claudia de Breij aanwezig op het toneel. Een kinderstem vraagt via de voice-over het publiek om de mobiele telefoons (wat klinkt als mebieje tefoos) uit te zetten.

De voorstelling is een aaneenschakeling van cartooneske scènes met als rode draad het leven van de drie jongens, die in het theater geboren zijn en in een flatje op het podium wonen. Hun moeder sterft en geeft de grove Tim de leiding over het geheel. Zijn tweelingbroer Wart is het lieve kleine broertje, die de harten van het publiek doet smelten en Bor... tja die is gewoon Bor.



De voorstelling zit erg goed in elkaar. Op momenten dat Wart de neiging krijgt te zoetsappig te worden, knalt zijn broer er keiharde teksten tussendoor, maar ook Tim heeft zo nu en dan iets knulligs over zich heen. Ze spannen samen tegen Bor, maar strijden ook om zijn gunsten. Een mooie driehoeksverhouding eigenlijk. Het einde is ook weer een mooie verwijzing naar het begin, wat de voorstelling echt af maakt.

Je hebt het misschien al begrepen, maar ik heb me geen moment verveeld bij deze voorstelling van Rooyackers, Kamps en Kamps. Ik vond het leuk.

Meer informatie vind je op de website van Rooyakers, Kamps & Kamps