3 CD's: Third Unheard, Jazzy Jeff & Maylay Sparks
Jazzy Jeff is vooral bekend geworden als sidekick van Will Smith in de serie “The Fresh Prince”, maar hij kan veel meer dan matig acteren. Samen Met Will Smith heeft hij in de jaren '80 en '90 een aantal grootste hits gescoord. Denk maar aan "Ring My Bell", "Girls Ain't Nothing But Trouble" of "Summertime". Tevens is Jeff een uitstekende DJ en hij heeft een eigen opname studio, “A Touch Of Jazz” genaamd. Daar heeft hij ook dit mixalbum opgenomen. De nummers die Jeff uitgekozen heeft doen een liefhebber van te voren al kwijlen. Wat te denken van het openingsnummer “Ice Cream” van Raekwon. Jazzy Jeff scratcht veel in het nummer, zodat een nummer dat je zelf al honderden keren gehoord hebt weer fris klinkt. De overgang naar Blahzay Blahzay’s “Danger” is vrij abrupt, maar dat maakt Jeff goed door er weer een aantal goede scratches door te gooien. De overgang naar “Bucktown” is wel goed gedaan. Smif-N-Wessun is altijd één van mijn favoriete groepen geweest, vanwege hun rauwe beats en jazzy samples, iets wat goed terug te horen is op deze track. We blijven nog even in de hoek van de Boot Camp Click. Black Moon komt kort voorbij met hun klassieker “How Many MCee’s (Must Get Dissed)".
Wie bij het volgende nummer, “Mood Swing” van Asheru, denkt dat Jeff er een nummer van 50Cent doorheen gooit kan opgelucht ademhalen, dit nummer is en blijft heel vet. “Square One” van I.N.I. is het eerste nummer dat me niet direct bekend voorkomt, maar het maakt gebruik van dezelfde beat als Pharoahe Monch’s “The Light”. Met “Braggin Writes” van J-Live wordt het eerste gedeelte afgesloten. Wat het meest opvalt is dat Jeff de met zorg uitgekozen nummers op een zeer aangename manier aan elkaar mixt. Via een interlude komen we uit bij “Times Up” van O.C.. Dit nummer kan je mij op ieder moment van de dag laten horen, het blijft rocken als een gek. “Made U Look” van Nas is een vreemde eend in de bijt. Het nummer komt uit 2002 en persoonlijk vind ik het niet tot zijn beste nummers horen. Jeff probeert er nog het beste van te maken, maar qua kwaliteit is dit nummer toch minder.
Op een mixtape of mixalbum is het vaak de gewoonte om één of meerdere onbekendere remixen van bekende nummers te gebruiken en ook deze cd is daar geen uitzondering op. De Beatminerz Remix van Black Moons “Buck ‘Em Down” is wat minder ruig dan het origineel, iets wat deze mix ten goede komt. De overgang naar “M.I.A.” van Missin’ Linx is knap omdat twee compleet verschillende beats prima in elkaar overlopen. “This Is What They Meant” van Pete Rock & Grand Agent is een uitstekende keuze van Jeff. Dit nummer kan je namelijk overal voor en achter plaatsen en het klinkt altijd goed, zo ook deze keer. “The Official” van Jaylib verscheen de laatste tijd al op meer mixtapes en iedere keer valt het op dat die track de mix een meerwaarde geeft, terwijl het op hun album”Champion Sound” een opvullertje lijkt. Ondertussen komen me de klanken van Gang Starrs “Words I Manifest” tegemoet. Een mixalbum is geen mixalbum als er geen track van Gang Starr op staat en gelukkig heeft Jeff dat goed begrepen. De Pete Rock Remix van Jeru Tha Damaja’s “Can’t Stop The Prophet” had ik nog nooit eerder gehoord en dat blijkt een groot gemis te zijn geweest. Het origineel was al goed, maar deze remix overtreft het origineel met groot gemak.
Ook A Tribe Called Quest mag natuurlijk niet ontbreken op een cd als deze. “Electric Relaxation” is een heel aardig nummer, maar persoonlijk had ik liever “Sucka Nigga”of "Jazz (We’ve Got)” gehoord, maar dat is puur persoonlijk. “Flawless” van Tribe lid {i}Phife Dawg[/i] verbaasde me ook een beetje. Niet dat het een slecht nummer is ofzo, maar tussen de voorgaande nummers verzuipt deze track een beetje.”Party Up” van Wildchild en Vinia Mojica is een intro voor het geniale “Watch Out Now” van The Beatnuts, een beat die later gebruikt is voor “Jenny From The Block”.
De laatste drie nummers zijn een genot voor het oor. Om te beginnen “Drop” van The Pharcyde; jazzy beats en sterke flows bewijzen wederom de basis te zijn van een goed hiphop nummer. “How I Could Just Kill A Man” van Cypress Hill lijkt er wat tussen gepropt te zijn, maar dat maakt mij niets uit, het blijft een geweldige track. Het laatste nummer begint met de ‘geboorte’ van één van de grootste helden van de ‘Golden Era’, namelijk Nas. Op “Live At The Barbeque” maakte de wereld kennis met één van de grootste rappers tot nu toe. Het is dan ook een mooi einde van een zeer goede cd.
