Zwemster Steenbergen 4e op WK kortebaan, estafettedames 5e

In Melbourne is de eerste finalesessie van het wereldkampioenschap kortebaanzwemmen afgewerkt. Er stonden een aantal mooie finales op het programma, net zoals enkele halve finales. Een eerste Nederlandse medaille zat er nog niet in, hoewel het niet al te veel scheelde.

400m vrije slag vrouwen, finale
De eerste finale van het WK ging tussen thuisfavoriete Lani Pallister en de Nieuw-Zeelandse Erika Fairweather. Die waren nooit ver van elkaar verwijderd, maar Pallister had tot en met de finish nét de overhand: goud in 3:55,04 minuten, voor Fairweather (3:56,00) en de Amerikaanse Leah Smith (3:59,78).

50m vlinderslag vrouwen, halve finales
Maaike de Waard zwom een strakke race en ging een klap harder dan in de ochtend: 24,92 seconden, goed voor de gedeeld vierde tijd en een prestatie waarmee ze zeker medaillekansen heeft - de Canadese Margaret MacNeil was met 24,78 de snelste.

200m wisselslag vrouwen, finale
Marrit Steenbergen plaatste zich met een Nederlands record als derde voor de finale, waarin het wel een klap harder ging. De Amerikaanse universiteitsgenoten Kate Douglass en Alex Walsh streden om het goud, wat in 2:02,12 naar Douglass ging - een benadering van het acht jaar oude wereldrecord (2:01,86). Walsh werd in 2:03,37 tweede, brons was in 2:03,57 voor de Australische Kaylee McKeown. Steenbergen zwom wederom ijzersterk en met weer een dik nieuw Nederlands record van 2:04,94 minuten werd ze vierde.

200m wisselslag mannen, finale
De pas 19-jarige Zuid-Afrikaan Matthew Sates was geweldig bezig en op de schoolslag sloeg hij definitief zijn slag: de tiener snelde naar het goud in 1:50,15 minuten, alleen Ryan Lochte was ooit sneller met zijn wereldrecord in 2012 (1:49,63). De Amerikaan Carson Foster pakte in 1:50,96 het zilver, vlak voor de 1:51,04 van de Canadees Finlay Knox.

100m rugslag vrouwen, halve finales
Kira Toussaint maakte het spannend, maar met 56,54 seconden noteerde ze de achtste tijd, precies goed voor het laatste finaleplekje. Maaike de Waard haalde dat dan weer net niet: 56,78 seconden betekende de tiende tijd en uitschakeling.

1500m vrije slag mannen, finale
Gregorio Paltrinieri moest zich in de eerste meters even los zien te werken van de rest van het veld, maar in de tweede helft van de race lukte dat uitstekend en de olympisch kampioen zwom in 14:16,88 minuten naar de wereldtitel. De Fransman Damien Joly tikte in 14:19,62 minuten aan voor zilver, brons ging in 14:24,08 naar de Noor Henrik Christiansen.

4x100m vrije slag vrouwen, finale
Kim Busch gaf voor Nederland als zevende het stokje over aan Kira Toussaint, die in dezelfde positie Valerie van Roon op pad stuurde. Die consolideerde de positie, waarna Marrit Steenbergen in 3:29,59 als vijfde aantikte. Ondertussen brachten Torri Huske, Kate Douglass en Claire Curzan de VS naar de leiding, maar slotzwemster Erika Brown werd aangevallen door een ontketende Emma McKeon. Met een bizarre split van 49,96 seconden - de eerste ooit onder de 50 - zwom zij Australië in 3:25,43 minuten alsnog naar het goud, samen met Mollie O'Callaghan, Madison Wilson en Meg Harris. Australië verbeterde Nederland's acht jaar oude wereldrecord, voor de VS (3:26,29) en Canada (3:28,06).

4x100m vrije slag mannen, finale
Ze waren de favorieten en dat maakten de Italianen volledig waar: Alessandro Miressi, Paolo Conte Bonin, Leonardo Deplano en Thomas Ceccon waren allemaal indrukwekkend goed en snelden in 3:02,75 minuten naar het goud én een nieuw wereldrecord. De Australiërs, met een heerlijke split van slotzwemmer Kyle Chalmers (44,98), pakten in 3:04,63 het zilver, voor de Amerikanen (3:05,09). Stan Pijnenburg, Caspar Corbeau, Nyls Korstanje en Thom de Boer moesten in 3:08,84 genoegen nemen met de achtste plek.