De weg naar de CL-finale: Chelsea FC

Zaterdag 19 mei staan Chelsea en Bayern München in de Allianz Arena in München tegenover elkaar in de finale van de Champions League. FOK!sport blikt terug op de wegen van beide ploegen richting deze eindstrijd. Vandaag behandelen we Chelsea, morgen komt Bayern München aan bod.

Chelsea eindigde in het seizoen 2010/11 als tweede achter kampioen Manchester United en plaatste zich zodoende voor de achtste keer op rij rechtstreeks voor het hoofdtoernooi van de Champions League. Tijdens de loting werd bekend dat The Blues in Groep E werden gekoppeld aan Bayer Leverkusen, Valencia en KRC Genk.

Het seizoen 2011/12 startte in de Engelse Premier League stroef voor Chelsea, maar het Champions League-seizoen werd met een degelijke overwinning geopend. In eigen huis werd Bayer Leverkusen met 2-0 verslagen. Twee weken later stond het lastige uitduel bij Valencia op het programma. De Londense ploeg had het moeilijk, maar slaagden erin om een punt mee terug te nemen naar de Engelse hoofdstad (1-1). Op 19 oktober kwam het KRC Genk van trainer Mario Been op bezoek. Chelsea had totaal geen moeite met de Belgen en een klinkende 5-0 overwinning was het eindresultaat.

Op 1 november moest Chelsea naar de Belgen toe en op voorhand leek ook dit een gemakkelijke opgave voor de ploeg van toenmalig trainer Andre Villas-Boas. De Londense ploeg kwam echter bedrogen uit, want Genk bood knap weerstand en er werd uiteindelijk met 1-1 gelijkgespeeld. Ondanks de puntendeling kon Chelsea zich drie weken later al plaatsen voor de volgende ronde. Op bezoek bij Bayer Leverkusen kwamen The Blues met 0-1 voor, maar door twee late doelpunten van Eren Derdiyok en Manuel Friedrich wonnen de Duitsers alsnog met 2-1.

Didier Drogba was een aantal keer belangrijk in de groepsfase (Foto: Pro Shots)

Door deze overwinning nam Leverkusen de koppositie in Groep E over van Chelsea. Na vijf duels had Leverkusen negen punten, gevolgd door Chelsea en Valencia met acht punten. Leverkusen had daardoor in de laatste groepswedstrijd tegen Genk aan één punt genoeg om de volgende te bereiken en daar slaagde de ploeg ook in (1-1, red.). Daardoor moest Chelsea minimaal gelijkspelen in hun laatste groepsduel; Valencia-thuis. Didier Drogba zette Chelsea al na drie minuten op voorsprong en een kwartier later verdubbelde Ramires de score. In de slotfase bracht Drogba zelfs de stand op 3-0 en daardoor was plaatsing voor de volgende ronde een feit.

Tijdens de loting van de achtste finales werd duidelijk dat Chelsea het op mocht nemen tegen SSC Napoli. De Italiaanse ploeg wist verrassend de groepsfase te overleven, waar het onder meer Manchester City achter zich liet. De eerste wedstrijd, die in Napels plaatsvond, eindigde in een 3-1 overwinning voor Napoli. Juan Mata zette Chelsea nog wel op voorsprong, maar via doelpunten van Ezequiel Lavezzi (2) en Edinson Cavani werd deze achterstand omgezet in een 3-1 overwinning.

Een week later ging Chelsea in de competitie met 1-0 ten onder tegen West Bromwich Albion en dit was het sein voor de clubleiding van Chelsea om Andre Villas-Boas op straat te zetten. Roberto Di Matteo, de voormalig assistent van Villas-Boas, mocht het seizoen als hoofdtrainer afmaken. De Italiaan kreeg meteen de loodzware taak mee om Chelsea te behoeden voor uitschakeling in de Champions League.

Op 14 maart vond de return plaats in Londen en dit werd uiteindelijk een onvergetelijke avond. Na een klein half uur spelen wist Drogba op aangeven van Ramires de 1-0 te scoren. Direct na rust bracht aanvoerder John Terry de stand op 2-0, genoeg voor een plek in de kwartfinales. Gokhan Inler dacht hier anders over. Hij schoot niet lang na de treffer van Terry de 2-1 binnen. Door dit doelpunt moest Chelsea weer komen en het was good-old Frank Lampard die een kwartier voor tijd vanaf elf meter de 3-1 aantekende. Een verlenging moest uiteindelijk de beslissing brengen. In de 109e minuut wist Ramires met een handig balletje Drogba te bereiken. De Ivoriaan vond op zijn beurt Branislav Ivanovic, die vernietigend uithaalde; 4-1. Hiermee plaatste Chelsea zich definitief voor de kwartfinales en had Di Matteo zijn eerste missie voltooid.

Tegenstander in de kwartfinale was Benfica, dat eerder in de groepsfase Manchester United wist uit te schakelen. De eerste ontmoeting vond dinsdag 27 maart plaats in Portugal. Benfica was de betere ploeg, maar het was Chelsea dat een kwartier voor tijd de zeer belangrijke 0-1 wist te scoren. Op aangeven van Fernando Torres was ex-Feyenoorder Salomon Kalou de doelpuntenmaker. Twee weken later stond de return op Stamford Bridge op het programma.

Salomon Kalou scoort de belangrijke 0-1 tegen Benfica (Foto: Pro Shots)

Voor eigen publiek kende Chelsea een aangename start van de wedstrijd. Na een kleine twintig minuten werd Ashley Cole door Benfica-verdediger Javi Garcia in het strafschopgebied naar de grond gewerkt. Frank Lampard mocht vervolgens vanaf elf meter aanleggen en hij maakte geen fout; 1-0. Toch deed Benfica niet onder voor Chelsea. De Portugese ploeg kreeg een hoop kansen. Zo werd een bal van Oscar Cardozo door Terry van de lijn gehaald. Kort voor rust moest Benfica echter met tien man verder, nadat Maxi Pereira zijn tweede gele kaart ontving.

Ook tegen tien man van Benfica had Chelsea het niet makkelijk en vijf minuten voor tijd kwamen de Portugezen via Garcia zelfs op gelijke hoogte. De spanning was echter van korte duur, want in de tweede minuut van de blessuretijd schoot Raul Meireles vernietigend de 2-1 tegen de netten. Daardoor kwam de droom van Roman Abramovich om eindelijk de Champions League te winnen, weer een beetje dichterbij. Om de finale te halen, moest Chelsea zich in de halve eindstrijd wel ontdoen van titelverdediger FC Barcelona.

Beide ploegen troffen elkaar in het seizoen 2008/09 ook in de halve eindstrijd. Destijds scoorde Andres Iniesta in de vierde minuut van de blessuretijd een schitterend doelpunt, waarmee hij Barcelona naar de finale schoot. Chelsea was dus gebrand op revanche. De eerste ontmoeting vond 18 april plaats op Stamford Bridge. Barcelona was superieur in Londen, maar wist het ultra-defensieve Chelsea niet te kloppen. Kort voor rust kwamen The Blues via Drogba zelfs op voorsprong. De Ivoriaan scoorde na knap voorbereidend werk van Ramires. Ook na rust ging Barcelona, dat zeventig procent balbezit had, op jacht naar treffers. Chelsea-keeper Petr Cech hield echter knap zijn doel leeg en zodoende mocht Chelsea twee weken met een voorsprong afreizen naar Camp Nou.

De Londense ploeg stelde zich opnieuw erg defensief op, maar ditmaal wist Barcelona de verdediging wel te kloppen. Via Sergio Busquets en Andres Iniesta werd het snel 2-0. Tot overmaat van ramp kreeg Chelsea-aanvoerder John Terry de rode kaart. Met een man minder wist Chelsea zich echter terug te knokken in de wedstrijd. Op slag van rust zorgde Ramires, volledig tegen de verhouding in, met een prachtige lob voor de 2-1. Dit betekende dat Barcelona opnieuw op jacht moest gaan naar een doelpunt.

Dit deed de ploeg van trainer Josep Guardiola na rust met verve, maar Cech bleek niet te kloppen. Lionel Messi kreeg kort na rust de ultieme kans op de 3-1, maar de Argentijn mikte een strafschop op de lat. Opnieuw had Barcelona veel meer balbezit (72 procent), maar wist dit niet uit te buiten in doelpunten. Chelsea beperkte zich in de tweede helft alleen tot verdedigen. Zo stond Drogba op een gegeven moment zelfs linksback. In de blessuretijd counterde Chelsea echter geheel verrassend naar de 2-2. Het was Fernando Torres die zijn ploeg naar de finale van de Champions League schoot. "Ik feliciteer Chelsea met hun dapperheid en mentale hardheid. Ze hebben een ijzersterk defensief blok neergezet. Veel succes in de finale", aldus Guardiola.

Fernando Torres schiet Chelsea naar de finale (Foto: Pro Shots)