De dood bezoekt Alphen aan den Rijn

Vanmorgen werd ik om 8 uur gewekt door de wekker. Iedere zaterdagmorgen gaan mijn vrouw en ik namelijk trainen met een hardloopgroep in een van de parken van Rijswijk.
Het was nog wat fris, maar het beloofde een mooie dag te worden, want de zon was al een beetje aan het rondkijken of hij een wat groter gat in de wolken kon maken.
Na het hardlopen, het douchen en het eten hadden we zin om naar Scheveningen te fietsen om te zien of de boulevard al een beetje opschoot. Die is namelijk al maanden opgebroken. Toen we in Scheveningen aankwamen was dat nog steeds zo. Scheveningen heeft geen tsunami nodig om er een zootje van te maken.

Gelukkig was het nu echt prachtig weer. We zetten onze fietsen in de buurt van het Kurhaus op slot en daalden de trap af naar het stuk boulevard dat nog wel in orde was. Het was behoorlijk druk. We liepen over de boulevard naar de pier en keken daar even rond bij de winkeltjes. Daarna gingen we het strand op en liepen langs de strandtenten. We genoten van de zon, de vrolijke mensen om ons heen en de zoete tonen van de loungemuziek die vanuit de strandtenten het strand opwaaiden.
Bij een van de strandtenten dronken we wat. Ik een cola light en mijn vrouw een thee. We zaten zorgeloos onderuitgezakt op een bank uit de wind, in de zon. Heerlijk. Op zo’n dag kan er niets fout gaan.

Plotseling hoorden we snel achter elkaar schoten en zagen we op de boulevard een man in een legerpak met een mitrailleur in zijn hand. Hij schoot in het wilde weg op de mensen en liet een spoor van dode en gewonde mensen achter. We doken weg achter de strandtent, maar gelukkig was hij al wat verder doorgelopen en kwam niet het strand op. Iedereen was meteen in paniek. Mensen sprongen van de boulevard zo op de daken van strandtenten of renden in de haast de trappen naar het strand af. Sommige struikelden daarbij en vielen de trap af. Vrij snel waren er sirenes te horen en kwamen er politiewagens aan, maar nog voordat ze bij de man met het wapen waren, schoot deze zich door het hoofd.

Dit beeld kreeg ik, toen mijn vrouw en ik thuis kwamen, de televisie aanzetten voor het nieuws en de beelden van het winkelcentrum in Alphen aan den Rijn te zien kregen.
Natuurlijk hadden wij dit niet meegemaakt, maar als het daar zomaar in een winkelcentrum kan gebeuren, waar ben je dan nog wel veilig? Dit is namelijk niet te voorkomen.
We kunnen tegenwoordig heel veel. We kunnen potentiële terroristen in de gaten houden via hun mobieltjes; zelf als ze uitstaan. We kunnen telefoons afluisteren, computers binnendringen, infiltreren in bendes, mensen via satellieten volgen, we hebben veel persoonlijke gegevens van misdadigers. Hele databanken vol. Psychologische profielen, strafbladen, vingerafdrukken, DNA, je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het.
Maar als iemand zomaar ergens naartoe gaat en begint te schieten, dan kunnen we dat nooit voorkomen.

De dader was een bekende van de politie, dus ik hoor de reacties al: ‘de politie had het misschien kunnen voorkomen!’
Weet je hoe veel mensen bekend zijn bij de politie? Ik heb al een reactie gezien van iemand die zich afvroeg wanneer men in Den Haag nu eindelijk eens geld gaat vrijmaken voor de veiligheid in Nederland in plaats van het naar het buitenland te brengen. Wat aan gelul!
Niemand kan dit soort gekken tegenhouden.
Ik ben van nature een optimist, dus zeker geen doemdenker. Maar ik voorspel dat er meer van dit soort malloten om zich heen zullen gaan meppen. We hebben al Karst Tates gehad en nu hebben we Tristan van der Vlis. Wie volgt?

Ik heb wel een idee hoe dat komt. We leven, zeker in de Randstad, in een overvol gebied. Er wonen heel veel mensen op een kluitje. Als je een vergelijking maakt met de bio-industrie dan moet je denken aan een legbatterij. Daarin zitten de kippen zo op elkaar gepakt dat ze elkaar soms dood pikken. Dat gebeurt bij ons nu ook. Steeds meer mensen draaien door. Maar de gevolgen van het doordraaien kunnen heel divers zijn. De een gaat in zijn blootje op een snelweg lopen en de ander pakt een automatisch geweer.

Er zijn natuurlijk al diverse theorieën op internet te lezen. Dat gaat razendsnel. Ik heb al een militair voorbij zien komen die door de plannen van de regering wordt gepakt en iemand die ziek is in zijn hoofd. Bij dat laatste kan ik me wel wat voorstellen, maar ik wacht toch liever maar even af met het geven van een eigen oordeel over de motieven tot de politie daar wat meer over weet.

Ook het nieuws gaat razendsnel. Daar kan de NOS niet tegenop boksen. De naam is in de nieuwsrubrieken nog niet genoemd, maar wij weten hem al. Hij zou lid zijn van een schietvereniging. Volgens mij zijn er geen schietverenigingen waar je met automatische wapens kan schieten. Hij zou zijn vriendin onlangs in elkaar hebben geslagen. Allemaal ongeverifieerde kreten. En die gaan weer een eigen leven leiden natuurlijk.

Tot nu toe zagen we dit soort taferelen in de Verenigde Staten, Irak, Afghanistan en Pakistan. Hoe konden we zo naïef zijn om te denken dat het hier niet kan gebeuren?
Kunnen we in Nederland voortaan ooit nog op een mooie, zonnige dag als vandaag lekker genieten op de boulevard in Scheveningen of onbezorgd boodschappen doen in een winkelcentrum? Ik wel. Ik laat me mijn positivisme niet afpakken door een gestoorde gek.

Ik sluit het telefoongesprek met mijn oudste zus af. Ze woont in Alphen aan den Rijn. Ze nam de telefoon gelukkig op en toen wist ik dat het goed was. En zij was blij dat ik weer eens had gebeld, omdat dat niet al te vaak gebeurt. Dus er was in ieder geval nog iemand blij in Alphen aan den Rijn.