Stront. Vervelend! -gebruiksaanwijzing bij het ouder worden-
Binnen de columnhoek hebben er enkele roosterwijzigingen plaatsgevonden. Vanaf vandaag lees je de columns van Ton-Deuse op maandag 18u.
In gezelschap is het zaak om je stront net zo lang op te houden totdat het koffiezetapparaat zo’n beetje klaar is. Zodat je eigen gereutel synchroon loopt met het synoniem klinkende geluid van de eindfase van het filterproces. En voor de luchtafvoer altijd zorgen dat je bij een open raam zit. En vooral ook blijven zitten tot de darmpaté in je kleren is opgedroogd en in een platte koek aan je huid is geplakt. Pas dan kun je met enig fatsoen opstaan en je onopvallend terugtrekken om je in toilet of badkamer enigszins te verschonen. In de loop der jaren word je heel creatief met wattenstaafjes, verjaardagskalenders of vochtig gemaakt toiletpapier. Altijd een plastic tasje op zak om de besmeurde vochtige doekjes en de ruw door de bilnaad gehaalde washandjes in te doen. Stevige knoop erin en zo goed mogelijk verstoppen. Mooiste plek is onder de badkuip, achter het valse wandje met tegelwerk dat toegang verschaft tot afvoer of overloop. Gelukkig is menig kind of kleinkind gezegend met een dergelijke voorziening in hun ver-ikea-de rijtjeshuis.
Als je het bezorgde geklop op WC- of badkamerdeuren voor lief neemt, kun je het nog aardig uithouden op zo’n feest, waarop steevast zo’n tot in z’n DNA-structuur verwend mormel in het middelpunt staat omdat ie denkt dat ie geheel op eigen kracht acht of negen jaar is geworden. Voorwaarde is wel dat de fauteuil waaruit je opstond weer voor jou beschikbaar is, zodat je met je onderrug plaats kunt nemen tegen de vage bruinkleurige veeg die steevast op het ribfluweel is achtergebleven. Nooit een plaats accepteren in een stoel met een te lichte bekleding en weiger een plaats bij de kachel of open haard! Overigens altijd zorgen dat je jezelf uitbundig besprenkelt met aftershave of wat er aan sterkriekende schoonmaakmiddelen in het sanitair aanwezig is, alvorens het feestgedruis weer in te duiken.
Als er dán een kleinkind op je schoot wordt gedrukt, heb je het goed gedaan. Mocht het verwende nest alsnog gaan krijsen dat opa stinkt, dan zijn er twee scenario’s. Gooi het kind van je af, het liefst tegen de hoekpunt van een tafel, zodat het gekrijs een andere oorzaak krijgt. Rechtvaardig je actie door naar je hart te grijpen, met je ogen te draaien en zwaar te ademen. De aandacht zal worden verdeeld over het af te voeren kind en opa, die –alweer bij adem- olijk vraagt of hij bijgeschonken kan worden. Opluchting, lachers op de hand. Leuke vent, die ouwe taaie.
Een andere mogelijkheid is het kind stevig tegen je aan te drukken, te overladen met tandeloze kussen en –dat werkt heel ontroerend- met opzettelijk demente toonzetting het ‘Lang zal hij leven’ in te zetten. Ook dán word je bijgeschonken en mag je nog eens terugkomen.
Het kind in kwestie riskeert in de regel zijn melktandjes als hij of zij dan nog durft te uiten dat opa stinkt. In dit soort situaties loop je overigens wel het risico dat je het kind bij zijn of haar naam moet kennen.
Vervelend bij menige gelegenheid is dat ze vaak zo’n goedbedoeld, want speciaal voor opa vers geperst glaasje sinaasappelsap bij je naar binnen praten. Komt daar nog de onvermijdelijke bak koffie bij of in het ellendigste geval een glaasje bier, dan gaan op een onverwacht moment ineens de sluizen open. En valt het enige voordeel van je prostaatprobleem in één klap weg. Zorg er altijd voor een donkere broek aan te hebben, zodat de verkleuring door het vrijkomende vocht niet te veel opvalt. Laat de urine eerst intrekken in de zachte bekleding van de jou toegewezen zitplaats. Accepteer derhalve nooit een met leer of kunststof beklede stoel, aangezien het welriekende vocht daar zichtbaar en glinsterend in het licht op achter blijft.
Maak ook dan de gang naar het sanitair en dep jezelf en je kleren droog met WC-papier. In het gunstigste geval staat er een wasmand, waaruit je een droge, minder vervuilde onderbroek van de heer des huizes kunt vissen. Je eigen lingerie doe je in het tweede plastic tasje dat je standaard bij je draagt. Helemaal gelukkig word je als je de föhn van je dochter ontdekt, waarmee je in de hoogste stand je kruis kan proberen droog te krijgen. Besprenkel jezelf en je kleren op die plekken wel eerst met wat WC-eend, om tot een sociaal acceptabel geurenpalet te komen.
Wimpel lastige vragen over het hoorbare gebruik van de föhn af door lachend te wijzen op je gestileerde neushaar en in vertrouwen mee te delen dat je het een beetje koud had. Als je dan niet onverhoopt je medicijnen met ruim water moet innemen en mensen niet binnen vijf seconden na een poging tot contact van je weg lopen, heb je het lek letterlijk boven.
Je wordt weliswaar een dagje ouder, maar –met een beetje fantasie- kan je het nog aardig uithouden overal.
Totdat je op een dag tot aan je ellebogen in je eigen diarree naar je ondergebit zit te graaien natuurlijk…
© Karel Kanits
