Daar is de lente, daar is de zon ...

Neem nog snel een schnaps ter hand, zet de tv nog snel op "ZDF", steek nog snel de cd van "Anton aus Tirol" of de laatste "Après ski hitbox" in de speler, want zoals het eerste warme lentezonnetje dat door het raam momenteel naar binnen komt doet vermoeden: het wintersportseizoen is weeral bijna ten einde. En we hebben weer genoten! Een kleine bloemlezing van wat een gemiddelde zondagmiddag ergens in de afgelopen winter had kunnen zijn.

We nemen de afstandsbediening van ons kijkkastje ter hand. Waar zouden we eens beginnen? "ZDF" dan maar, in de volksmond "Duitsland 2".
We krijgen een massa uitzinnig volk in beeld. De halve liters "Krombacher" en "Warsteiner" worden in grote mate voor het gepeupel aangevoerd. Op de achtergrond merk ik een ondersneeuwt berglandschap waarin iemand blijkbaar ooit een halve brug heeft laten bouwen. De Duitse commentaarstem brult iets als "Wilkommen aus Garmisch-Partenkirchen." De meute kijkt met spanning omhoog. Bovenop de halve brug blijkt zowaar iemand te staan. Ene Janne Ahonen kijkt met ijzige blik in een strak skipak voor hem. Opeens lijkt hij van de brug te gaan vallen, hij schiet als een speer vooruit over de ondergesneeuwde brugflank. Bij het publiek is het hek van de dam. Er ontstaat een uitzinnig lawaai. Het halve publiek blijkt ook nog eens een ouderwetse alpenkoebel bij zich te hebben ook. De arme man in kwestie maakt ondertussen een halfzachte landing in de sneeuw vlak voor het publiek. Opeens wordt het ijzingwekkend stil. De omroeper schraapt zijn keel en roept met een stem waar de gemiddelde boks- of catchomroeper nog een puntje aan kan zuigen: "Einhuuuuuuunderdzweiundvieeeeeeerzig". De massa wordt gek en begint aan de Kartoffelschnaps.



Doorzappen dan maar, met een vinnige zwaai stuur ik mijn kastje richting "Canvas", het 2de net van de "Belg".
Daar verschijnt al spoedig een of andere akker in beeld. Tenminste, zo lijkt het. Op het tweede zicht zie ik op die akker enkele afsluitingen staan. Blijkt er ook een massa volk op de been te zijn. Er duiken overal reclameborden met niet nader genoemde merken van hogedrukreinigers en andere rotzooi erop. Het camerastandpunt wijzigt. Nu krijgen we een stuk aardeweg met balkjes en een aansluitende biertent in beeld.
Maar natuurlijk, we zijn bij de Vlaamse wintersport bij uitstek aangeland. Een "cross", een veldrit natuurlijk. Het beeld toont ons een nieuw camerastandpunt. We krijgen een nerveuze meute aan de start te zien. Enkele whiskyneuzen met bierbuikjes in een geel organisatievestje proberen serieus boven hun theewater rakend, de meute achter de witte startlijn te houden.Daar komt een nog grotere whiskyneus in kostuum met een pens waar de andere whiskyneuzen nog maar van kunnen dromen. Het moet de lokale burgemeester wel zijn. De man heeft blijkbaar van de laatste Duitse bezetting nog een souveniertje overgehouden want hij staat met een waar geschutsvoorwerp in zijn hand. Knal! Daar vertrekt de hele meute om met hun fietsje door het veld te gaan kloten. Ik bedenk bij mezelf: zou echt niemand ze nu eigenlijk al over het bestaan van de asfaltweg hebben verteld?

Ondertussen in "Garmisch-Partenkirchen": "Einhuuuuuuuunderddreiuuuuundvieeeerzig!", de massa gaat uit de bol voor ene Jakub Janda uit Tsjechië en giet nog een weissbier achterover.





Richting "France 2" dan maar, het WK Kunstschaatsen begint er net. Misschien wel het hoogtepunt van het hele wintersport seizoen.
Aliona Savchenko en Robin Szolkowy komen de piste opgegleden. Wat we de volgende minuten te zien gaan krijgen, dat hadden ze zelfs in de Kama Sutra niet kunnen bedenken. Op de achtergrond weerklinkt het "Ave Maria"muziekstuk uit de luidsprekers. Samen glijden ze arm in arm over de piste, bij de eerste muziekversnelling grijpt hij haar bij haar schaamstreek, gooit haar vervolgens een paar meter de lucht in om haar weer op te vangen op dezelfde bosrijke streek. Beiden maken een dubbele spagaat waarna hij richting haar borsten grijpt om samen een ingehaakte twist uit te voeren.

Ik knipper nog even met mijn ogen en schakel terug over op ZDF. Rok Benkovic uit Slovenië (of was het Slovakije of Slovaketië, weet ik veel) gaat net over de "eeeeeeeinhuuuuunderdaaaaaaachtuuuuundvieeeerzig", het publiek krijgt ontegensprekelijk een gezamenlijke extase. En dan hadden ze Aliona en Robin nog niet eens bezig gezien.