Connecties

Ja, het hebben van een zogenaamd 'kruiwagentje' is lang niet onaardig. Het opent veelal deuren die normaal gesproken gesloten blijven. Vriendjes hebben bij diverse bedrijven kunnen dus goed van pas komen als je opzoek bent naar een baantje. Zéker in deze tijd.
Nu ga ik niet beweren dat het hebben van connecties 'verkeerd' is. Het is misschien niet helemaal eerlijk, daar ben ik het wel mee eens. Maar wie gaat daarover inzitten als je kans maakt op een lekker salaris? Zou jij je druk maken over de andere sollicitanten als de buurman heeft aangegeven een goed woordje voor je te doen?
Ik zou hoogstens bang zijn dat zij mijn buurman ook kennen...

Buiten de buurman om onstaan er geregeld ook vriendschappen op de werkvloer zelf, maar andersom kun je natuurlijk ook je reeds bestaande vriendschappen naar de werkvloer halen. Het zou mij best gezellig lijken om samen te werken met mijn beste vriendin. Geen telefoon meer nodig en altijd iemand die je begrijpt en waarmee je kan lachen. Bovendien hoef je je dan in ieder geval geen zorgen te maken of je al-dan-niet in de groep past. Want als ze goed overweg kunnen met je beste vriendin, dan kunnen ze dat ongetwijfeld ook met jou.

Ja, het klinkt allemaal lekker, maar -denker als ik ben- ga ik me toch afvragen hoe anderen het zien. Omstanders zouden maar zo eens kunnen beweren dat je je hebt 'ingelikt'. 'Je hebt een vriendin op de werkvloer, dus dat zal wel de reden zijn waarom je die baan zo makkelijk kreeg.' En hoewel je het dan natuurlijk wilt gooien op je goede CV, je perfecte brief en sprankelende persoonlijkheid, blijft er toch iets knagen van: 'Ze hebben wel een beetje gelijk'.
Had je die baan ook gekregen als je er geen connecties had zitten? Ja, misschien wel (en daar hoop je natuurlijk op), maar misschien ook wel niet. En dan zou het dus te danken zijn aan 'het goede woordje' van de buurman of de beste vriendin.

Stel je voor dat je niemand kende bij dat bedrijf en hun advertentie in de krant las... Je zou op je pen/ toetsenbord geklommen zijn er een brief hebben geschreven. Hierin had je ongetwijfeld jezelf voorgesteld, aangeprezen en geprobeerd hebben de lezer er van te overtuigen dat jij de juiste man of vrouw voor deze baan was. Vervolgens had je de brief in een envelop gestopt en op de bus gedaan. En dan begint het lange wachten op antwoord. Een antwoord wat je waarschijnlijk sneller had gekregen als je er connecties had zitten.
Maar wie zegt dat het leven eerlijk is?

Intussen solliciteer ik fijn verder en hoop snel een baan te hebben. Genoeg mensen vinden die namelijk zónder gebruik te maken van een kruiwagen, dus waarom zou het mij niet lukken?
Maar mocht je er toevallig één in de aanbieding hebben, dan zeg ik geen 'nee', hoor!