Pieta

Pieta speelt zich af in een wereld waarin maar twee soorten mensen voorkomen. Mensen met schulden en mensen die deze schulden komen innen. Kang-Do (Lee Jung-jin) behoort tot de laatste groep en verstaat zijn vak goed. Kang-do's werkgebied is een achterbuurt in Seoul waar een lening gepaard gaat met het afsluiten van een invaliditeitsverzekeringspolis. Om de uitbetaling van de premies te bespoedigen, helpt Kang-Do het lot een handje. Zonder blikken of blozen breekt hij botten of gooit hij zijn slachtoffer van drie hoog uit een gebouw. Ze moeten uiteindelijk wel in leven blijven, anders brengen ze niks meer op.

Dan duikt opeens de mysterieuze Mi-Son (Min-soo Jo) op die beweert dat ze zijn moeder is. Ze laat weten dat ze hem na de geboorte in de steek liet en dat ze zich daarover ontzettend schuldig voelt. Kang-Do wil eigenlijk niks van haar weten en probeert haar af te stoten door zijn meest perverse kant te tonen. Mi-Son wijkt echter niet van zijn zijde en geeft de slachtoffers van Kang-Do een trap na als ze haar zoon beledigen voor het verbrijzelen van hun ledematen. Langzaam onstaat er een band tussen het tweetal, dat diepgaande filosofische gesprekken voert over geld en andere problemen.

Mensen die bekend zijn met het oudere werk van Ki-Duk Kim zullen even moeten wennen aan de stijl die de cineast in deze rolprent gebruikt. De regisseur maakte eerder naam met films als The Isle, Spring, Summer, Fall, Winter... and Spring en Bin-jip, waarin expliciet geweld niet werd geschuwd. Lee Jung-jin zet op onnavolgbare wijze een geharde en gewetenloze lompe misdadiger neer, die gedurende de film langzaamaan ontdekt dat hij toch een mens van vlees en bloed met gevoelens is. Ki-Duk Kim maakt in Pieta vooral gebruik van suggestie, door de moorden grotendeels buiten beeld te laten plaatsvinden. Bij het geluid van brekende botten zal tenslotte geen enkele kijker denken dat ze borrelnootjes zitten te eten.

Ki-Duk Kim kampte vele jaren met een depressie, maar maakte met Pieta in 2012 een ijzersterke comeback. In 2013 won Ki-Duk Kim met zijn film Pieta de Gouden Leeuw op het Internationale Filmfestival van Venetië, een terechte prijs voor de opmerkelijke misdaadfilm uit Zuid-Korea. Pieta heeft misschien niet de emotionele kracht van films als Bin Jip of Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring, maar is een schokkende en absoluut originele film waarin Kim op eigenzinnige wijze realisme weet te mengen met vage Oosterse symboliek en keihard geweld. Een Aziatisch cinematisch pareltje dat zeker niet geschikt is voor mensen met een zwakke maag.

Extra:
Trailer