DVD: Water

Jelle Schot (JelleS)
Over de ondergeschikte positie van vrouwen in het christendom en de islam horen we genoeg, en ook in films is het vaak genoeg aan bod gekomen. Maar over de rol van vrouwen binnen het hindoeïsme horen we maar weinig, op de enkele ‘grappige’ nieuwsberichten over meisjes die op hun derde al met een oom trouwen, maar daar gaat het vaak om afgelegen gebieden en niet om een gehele samenleving. Dat ook in de heilige geschriften van de Hindoes de vrouw vaak een bedenkelijke rol krijgt toebedeeld, met gruwelijke misstanden in de maatschappij tot gevolg, dat zien we maar weinig. Het zijn vooral de beelden van dansende en zingende mannen en vrouwen in absurde musicals over de liefde vanuit Bollywood die ons beeld bepalen.




Water van de Canadees/Indiase regisseuse Deepa Mehta schets een heel ander plaatje, al speelt de film zich af in 1938, de periode dat Mahatma Gandhi's kruistocht tegen de Britten voor een vrij en vredelievend India. De film opent met de zeven jaar oude Chuyia die wordt ‘gedumpt’ bij een tehuis voor weduwen. Volgens de tradities was het gebruikelijk voor een jong meisje om als kind al te trouwen met een oudere man. Chuyia heeft haar man niet eens gekend, maar is door de regels van het geloof en de tradities gedoemd om haar hele leven te boeten voor de dood van haar man. Als verschoppelingen, onaanraakbaren, slijten de weduwen hun dagen in een klein, armoedig gebouw. Weinig eten, geen rechten en boetedoening zijn de centrale elementen in hun trieste, eentonige leven. Een Hindoestaanse vrouw is een onderdeel van haar man, en als die sterft, eindigt haar aardse bestaan eigenlijk ook. De jonge nieuwkomer weet echter met haar onbegrip en onverstoorbaar optimisme een deel van de vrouwen weer tot leven te wekken.

Vooral de beeldschone Kalyani (Lisa Ray), die door de bazin van het tehuis ingezet wordt als prostituee voor de adel, bloeit duidelijk op. Ze ontmoet zelfs een man, de rijke Gandhi-volgeling Narayan (John Abraham), maar zowel door de kasteverschillen en haar status als weduwe is een relatie (laat staan een huwelijk) simpelweg onmogelijk. Gesteund door de rebelse Chuyia en de uitspraak van Ghandi dat weduwen gewoon moeten kunnen hertrouwen, lijkt er echter toch meer mogelijk dan de tradities en het geloof voorschrijven.




Emotioneel aangrijpend is Water zeker, je leeft met de vrouwen mee en hoopt daadwerkelijk dat de relatie tussen Narayan en Kalyani zal slagen, en dat Chuyia gewoon weer naar huis kan. De tranentrekkende ontwikkelingen die de personages doormaken zijn ook nog eens in een intens, zeer goed doordacht en gewoonweg prachtig omhulsel gegoten. De beelden zijn vaak gewoon bloedmooi, met schitterende composities en felle kleuren, maar het is vooral het algehele tempo dat de film esthetisch zo goed maakt. De metafoor van het water komt hier duidelijk in terug. De serene kalmte van de rivier, waarmee zowel de zonden worden weggewassen als vele gruwelijke dingen in en op gebeuren, bepaalt het ritme van Water. Simpel samengevat is Water ‘gewoon’ een zeer aangrijpend drama met intrigerende thema’s en beeldschone beelden. Een aanrader voor iedereen.

Label: A-Film Releasedatum: 6 december 2007 Kijkwijzer:
Waardering film: Waardering extra's: n.v.t.