CD: Juana Molina - Un Dia

De laatste plaat van de Argentijnse singer-songwriter Juana Molina, getiteld Son, was een waar meesterwerkje. Betoverde folktronica, waar de natuur in de vorm van krolse katten en fluitende vogels centraal stond. Voor haar vijfde langspeler heeft Molina de aardse schoonheden verlaten voor een abstracte wereld, waar vervreemdende ritmes en dwalende vocalen de dienst uit maken.




Voor de liefhebbers van vrolijke, organische melodieën zoals die op Son stonden, is Un Dia wel even wennen. Het nieuwste album van Molina is een totaal andere luisterervaring, met name door de macht die de ritmes over de melodie hebben. Molina's zachte stemgeluid is nog steeds het stralende middelpunt van de muziek, maar de vocalen worden ook veelal ingezet als een veredeld slaginstrument. De klassieke zanglijnen en de instrumentele elementen lijken soms langs elkaar heen te zweven, alsof ze uit twee totaal verschillende werelden afkomstig zijn.

De abstractie, de ritmiek van de vocalen en de onconventionele structuren maken van Un Dia een intrigerend album. De plaat is daarmee bovenal ongrijpbaar, zowel in positieve als negatieve zin. Un Dia heeft tijd, ruimte en begrip nodig. Een nummer als 'No Llama' had zo op het vorige album gekund en de schoonheid openbaart zich dan ook meteen aan de luisteraar. Meer dan een tokkelende gitaar en haar fluisterende stem die door de ruimte heen dobbert, heeft Molina eigenlijk niet nodig om te imponeren.



Songs als 'Los Hongos de Maraso' en het titelnummer schieten met talloze zanglijnen, elektronica en bizarre ritmes echter alle kanten op. Het zijn stuk voor stuk innovatieve liedjes die de fantasie prikkelen, maar ze komen niet in elke situatie tot hun recht. Daarmee is Un Dia een stuk minder toegankelijk en ook kwalitatief van een lager niveau dan haar voorganger. Maar wie bereid is zich vol overgave in de hypnotiserende chaos van Un Dia te storten, zal vast en zeker beloond worden.


Label: Domino Releasedatum: november 2008 Waardering: