Takketrut Monique Burger
Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.
Vandaag over één specifieke snol.
Monique Burger failliet? – Bakoenin
Jan heeft het verhaal achter Monique Burger op prachtige wijze weten te verwoorden. Hij wist het schijnbare onvermogen van Monique om enige empathie op te brengen voor ware armoede zeer beeldend te vatten. Want zo is het natuurlijk: wie nooit ook maar een beetje tegenslag in het leven heeft gekend en nooit ook maar iets tekort is gekomen, kan zich haast onmogelijk inleven in een leven waarin heel veel tegen heeft gezeten.
Echter. Eén klein puntje van kritiek Jan: je column was een beetje mild. Maar daar gaan we vandaag even iets aan doen.
Klein dilemma. Afgelopen woensdag schreef ik nog dat ik als columnist niet graag beledig. Vandaag schijt ik daar even op. En op Monique Burger.
Monique 'Fucking' Burger! Wie denkt die kut wel niet dat ze is! Auteur, columniste, boekhandelaar en DWDD-panellid. Zij schreef een column, waarin zij zich beklaagde over al het armoedige geteisem dat in haar boekhandel gratis Het Droomboek op kwam halen. Ze was nogal ingenomen met haar gebruikelijke klandizie en spuugde stevig op iedereen die nu ineens voor een gratis boek haar winkel bezocht.
Twee quotes:
“Ongeschoren, ongewassen, ongekamd, dik, uitgezakt, kreupel, rotte tanden, stinkend, met looprekken en hulpmiddelen die ik nog nooit eerder in mijn leven heb gezien, ruw, onbeleefd, nauwelijks pratend: soms steken ze alleen het bonnetje toe – ook wanneer ik met andere klanten bezig ben af te rekenen, totaal gespeend van enig gevoel voor sociale verhoudingen of omgangsregels.”
“Door onze keuze voor pin-only hebben we - onbewust - een heel fatsoenlijk publiek "gecreëerd", waarmee het aangenaam werken is, waarmee een goed rendement te behalen is.”
U moet het even doen met deze twee misselijkmakende stukjes. Na een lawine aan negatieve reacties werd het reactieforum onder de column gesloten. Inmiddels heeft die smerige trol de column helemaal offline laten halen. De laffe kut!
Kijk. Ik meen wat ik bij aanvang van deze column schreef: niet iedereen kan voor iedereen evenveel inlevingsvermogen opbrengen. Gelukkig maar zou ik haast zeggen. Niet iedereen hoeft de diepste shit te ondergaan, enkel om inlevingsvermogen te kweken. Ik gun iedereen het beste en niemand het slechtste. En natuurlijk is het dan soms lastig om je volledig in te leven in andermans leven. Ik geloof ook meteen dat sommige mensen simpelweg geen benul kúnnen hebben van armoede. Ik kan me tenslotte ook onmogelijk volledig inleven in iemand met ongeneeslijke kanker. Ik zou ook niet weten hoe het voelt om letterlijk nóóit geldzorgen te hebben.
Maar beste Monique! Dan hoef je het nog niet op te schrijven! En dan hoef je achteraf ook niet met lompe excuses aan te komen. Wat? Had je het niet zo bedoeld? Bedoelde je nu ook weer niet dat álle arme mensen vies en asociaal zijn? Zelfs je excuses zijn beledigend! En als je een column dan ook nog eens bij wat tegenspraak gaat verwijderen, verdien je de titel 'columniste' niet eens! Dan laat je helemaal zien dat je alleen heel laf in je eigen, beschermde, luxeleventje wilt blijven hangen. Zonder armoedzaaiers!
Nee Monique. De wereld bestaat ook uit individuen die geen literatuur lezen. Bij wie het wel eens tegenzit. Die weinig tot geen geld hebben. Die ook oprecht blij zijn met een boek dat de overheid gratis aan alle burgers aanbiedt.
En eerlijk waar: het zijn vaak net mensen.
