HZO - Naïef of gestoord?
Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.
Vandaag over naïeve sukkels.
Pinnen en daten – Bakoenin
Jan stelt met zijn column een interessante vraag: “Is iemand die in zijn of haar naïeve stommiteit in vreselijk voorspelbare criminele activiteiten trapt wel zo zielig?”
Oké. Soms zou je inderdaad denken dat iemand het haast verdient om te worden genaaid. Als je tegenwoordig de spam in je mailbox niet meer als spam herkend, moet je haast wel twintig jaar onder een steen hebben geleefd. Uitnodigingen voor wilde seks met wildvreemde jongedames, gericht aan lelijke oude kerels, stroken niet bepaald met de werkelijkheid. In auto's stappen bij wildvreemde vriendjes van die wildvreemde jongedames, staat gelijk aan zelf je borst tegen een mes aan duwen.
Maar waar ligt de grens tussen stommiteit en naïviteit dan precies? Als je in een dorp of niet al te grote stad bent opgegroeid, is groeten op straat de normaalste zaak van de wereld. Als je in sommige wijken in sommige grote steden iemand op straat groet, heb je al een klap op je bek te pakken. Is het stom om vriendelijk te zijn? Het is niet eens naïef! Het is gewoon vriendelijk. Zo'n beetje de allerlaatste eigenschap die je iemand kwalijk mag nemen.
Nu schetst Jan natuurlijk een extreem beeld van een mongool die overal intrapt. Er is ook niks mis met chargeren om een punt te maken. Maar als ik denk aan klagende, zeurende zeikstralen, zie ik toch meteen programma's als de Rijdende Rechter of Kassa voor me. Of dat prul van een Bonje met de Buren van RTL, waar die muts van Froger en die blanke neger John Williams gestoorde buren moeten verzoenen.
Het zijn dit soort idioten die vinden dat ze publiekelijk hun gelijk moeten halen, maar tegelijkertijd juist publiekelijk laten zien hoe vreselijk stom ze wel niet zijn geweest. Dit zijn de mensen die zichzelf als slachtoffer willen portretteren, terwijl ze juist slachtoffer van hun eigen stommiteiten zijn. En niet zelden zie je juist in dit soort programma's dat de zogenaamde slachtoffers nogal eens als daders uit de bus komen.
Maar zijn deze lui representatief voor slachtoffers van naïviteit?
Criminaliteit beweegt net zo op moderne technieken mee als iedere andere beroepsgroep. Het is vaak makkelijker om het beeld van een inbreker met een bivakmuts en een breekijzer te handhaven, maar dat beeld stamt toch echt uit de tijd dat Nederland nog 'veilig' was. In de jaren vijftig stikte het de moord van de inbrekers. In de jaren zestig had je de listige colporteurs. Dertig jaar terug was geen enkele autoradio veilig. Nu zitten criminelen met een laptop in hun auto om je wifi te kraken of de afstandsbediening van je auto te kopiëren.
Criminelen blijven succesvol, juist omdat ze altijd de naïevelingen weten te vinden. Het is hun vak om te achterhalen wie er nog een raam op een kier laat staan of een auto vergeet af te sluiten. En eigenlijk is er geen enkele oppassende burger die daar altijd 100% op voor is bereid.
Ook een groot verschil tussen fysieke en digitale criminaliteit: de massa. Die zogenaamde e-mails van banken zijn echt niet zo doordacht. Slecht Nederlands en hartstikke doorzichtig. Maar als je eenmaal een stevige mailinglijst hebt, is het tien minuten werk om 100.000 adressen te bestoken. Als er slechts enkele tientallen mensen reageren, levert dit een paar duizend euro op. En dat is snel verdiend.
Het is goed om voor dit soort zaken te waarschuwen en dat doen de banken en de overheid ook uitstekend. Toch kun je nooit alles voorkomen. Noem het naïef. Noem het dom. Maar is niet iedereen ooit wel eens vergeten de deur op slot te doen? Staat een raam ook niet wel eens op een kier, omdat het gewoon lekker fris is?
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar pschouten@live.nl. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
